Mord w Horeszkowicach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mord w Horeszkowicach – zbrodnia rabunkowa na ośmioosobowej polskiej rodzinie przesiedleńców zza Bugu zakwaterowanej w poukraińskim gospodarstwie popełniona przez oddział Narodowych Sił Zbrojnych we wsi Horeszkowice 13 kwietnia 1945 roku.

Mariusz Zajączkowski zakłada prawdopodobieństwo, iż motywem zbrodni była chęć objęcia przez jednego z partyzantów, Józefa Skoczylasa, gospodarstwa po zamordowanych chłopach ukraińskich^[1]. Według Zajączkowskiego sprawcą mordu był oddział Pogotowia Akcji Specjalnej NSZ pod dowództwem „Sokoła” chociaż niektóre źródła wskazują na odpowiedzialność oddziału „Romana”^[1].

Według donosu informatora Urzędu Bezpieczeństwa ps. „Faraon”, który przytacza historyk wśród ofiar była kobieta w ciąży, która po zabiciu pozostałych jeszcze dawała oznaki życia i została zakopana żywcem^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Mariusz Zajączkowski "Spór o Wierzchowiny. Działalność oddziałów Akcji Specjalnej NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.)": "Pamięć i sprawiedliwość. Pismo Instytutu Pamięci Narodowej" nr. 1(9)2006, Warszawa, 2006, ISSN 1427-7476 s. 278
↑ AIPN Lu, 0136/184, Karty na czyny przestępcze dokonane przez członków nielegalnej organizacji NSZ Okręgu Lubelskiego stanowiące załącznik do charakterystyki nr 117. Rok 1944–1945, s. 56; AIPN Lu, 01/703, Akta Śledcze Jana Fiduta, Doniesienie informatora ps. „Faraon”, 10 IV 1952 r., k. 149.

[Spór_o_Wierzchowiny_2006-1] Mariusz Zajączkowski "Spór o Wierzchowiny. Działalność oddziałów Akcji Specjalnej NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.)": "Pamięć i sprawiedliwość. Pismo Instytutu Pamięci Narodowej" nr. 1(9)2006, Warszawa, 2006, ISSN 1427-7476 s. 278

[2] AIPN Lu, 0136/184, Karty na czyny przestępcze dokonane przez członków nielegalnej organizacji NSZ Okręgu Lubelskiego stanowiące załącznik do charakterystyki nr 117. Rok 1944–1945, s. 56; AIPN Lu, 01/703, Akta Śledcze Jana Fiduta, Doniesienie informatora ps. „Faraon”, 10 IV 1952 r., k. 149.

[1]

[2]