Moriz Rosenthal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Moriz Rosenthal

Moriz Rosenthal
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1862 Lwów
Data i miejsce śmierci	3 września 1946 Nowy Jork
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, pedagog
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Moriz Rosenthal, także pol. Maurycy Rosennthal (ur. 17 grudnia 1862 we Lwowie, zm. 3 września 1946 w Nowym Jorku) – polski pianista.

Rosenthal urodził się we Lwowie (wówczas leżącym w granicach Cesarstwa Austriackiego), gdzie jego ojciec był dyrektorem i profesorem akademii. W wieku ośmiu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie.

W 1872 roku Rosenthal został uczniem Karola Mikulego, dyrektora Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, następnie studiował z Rafaelem Joseffy’m i Tausigiem. Zwiedził Rumunię. W 1878 roku został uczniem Ferenca Liszta, z którym studiował w Weimarze i Rzymie.

Jako uczeń Liszta, Rosenthal bywał m.in. w Petersburgu, Paryżu. Jego wykształcenie ogólne nie zostało zaniedbane. W 1880 roku podjął studia filozoficzne na Uniwersytecie Wiedeńskim. Sześć lat później powrócił do kariery pianisty, osiągając sukcesy w Lipsku, a następnie w 1888 roku w Bostonie^[1], wreszcie w Anglii w 1895 roku.

W latach 1926–1928 był wykładowcą w Curtis Institute of Music w Filadelfii. Od 1939 nauczał w własnej szkole gry na fortepianie w Nowym Jorku.

Przyjaźnił się z wieloma znanymi muzykami swoich czasów, m.in. Johannesem Brahmsem, Johannem Straussem, Antonem Rubinsteinem, Hansem von Bülowem, Camille’em Saint-Saënsem, Jules’em Massenetem i Isaakiem Albénizem.

11 listopada 1934 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi „za zasługi na polu propagandy muzyki polskiej zagranicą” (wymieniony jako „Maurycy Rosenthal”)^[2].

Antologia pism autobiograficznych Rosenthala została opublikowana w ramach programu „In Word and Music” (red. Mark Mitchell, Allan Evans, wyd. Indiana University Press, 2006) – zawiera również płytę CD z niepublikowanymi nagraniami.

• Biografia Moriza Rosenthala