Moskwicz 403 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Moskwicz 403
Ilustracja
Inne nazwy

ros. Москвич 403

Producent

MZMA

Okres produkcji

1962–1965

Miejsce produkcji

 ZSRR, Moskwa

Poprzednik

Moskwicz 407

Następca

Moskwicz 408

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

sedan 4-drzwiowy
kombi - Moskwicz 424
furgon - Moskwicz 432

Silniki

gaźnikowy, R4, 1358 cm³, 45 KM

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

silnik z przodu, napęd na koła tylne

Długość

4055 mm

Szerokość

1540 mm

Wysokość

1560 mm

Rozstaw osi

2380 mm

Masa własna

980 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Moskwicz 407

Model eksportowy 403IE, ze zmodyfikowanym nadwoziem
Moskwicz 403IE

Moskwicz 403 (ros. Москвич 403) – samochód osobowy produkowany przez Moskiewską Fabrykę Samochodów Małolitrazowych (MZMA, Moskowskij Zawod Małolitrażnych Awtomobilej) w latach 19621965.

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]

Samochód stanowił model przechodni - rozwinięcie Moskwicza 407 z niektórymi elementami nowo projektowanego Moskwicza 408. Był tym samym ostatnim etapem rozwoju linii zapoczątkowanej przez Moskwicz 402. Z modelu 407 przejął m.in. nadwozie, nieznacznie zmodyfikowany silnik, układ napędowy i zawieszenie tylne, a nowe było przednie zawieszenie, ulepszone hamulce z samoregulującymi się cylindrami (po raz pierwszy w ZSRR), hydrauliczne sterowanie sprzęgła[1] i mechanizm kierowniczy z nową kierownicą (w jasnym kolorze)[2]. Model 403 produkowano od grudnia 1962 do lipca 1965[3][2]. Od maja 1964 zaczęto montować ulepszony silnik M-407D1. Samo nadwozie modelu 403 na rynek radziecki praktycznie nie różniło się od późnego modelu 407, inny był jedynie numer modelu w załamaniach dekoracyjnej listwy na bokach przednich błotników, a na późniejszych seriach widoczny był spryskiwacz szyby przedniej (uruchamiany nożną pompką)[2].

Zbudowano 133 523 sztuk modelu 403, z tego 50 612 na eksport[2]. Samochód był droższy od Moskwicza 407 o 900 rubli i kosztował ok. 3411 rubli[2].

Oprócz modelu podstawowego wytwarzano następujące modele:

  • Moskwicz 403E - wczesny wariant eksportowy
  • Moskwicz 403IE (ros. 403ИЭ) - wydanie eksportowe z nowymi dekoracyjnymi podwójnymi listwami po bokach, zmienioną i powiększoną przednią kratą z kierunkowskazami zachodzącymi na boki błotników oraz z oprawami tylnych świateł lakierowanymi w kolorze nadwozia[2]
  • Moskwicz 403M - samochód pomocy medycznej (nadwozie sedan)
  • Moskwicz 403B - wersja ze sterowaniem ręcznym dla inwalidów
  • Moskwicz 403T - wersja przystosowana jako taksówka
  • Moskwicz 403Ju (ros. 403Ю) - wersja dla krajów o gorącym klimacie
  • Moskwicz 424 - kombi
  • Moskwicz 432 - furgon

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: [2]
  • Nadwozie: samonośne, stalowe, 4-drzwiowe, 4-miejscowe
  • Długość/szerokość/wysokość: 4055 / 1540 / 1560 mm
  • Rozstaw osi: 2380 mm
  • Rozstaw kół: 1220 mm
  • Masa własna: 980 kg
  • Masa całkowita: 1280 kg (4 pasażerów)
  • Prześwit pod osiami: 200 mm
  • Pojemność bagażnika: 340 dm³[4]
  • Silnik: M-407 - gaźnikowy, 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy, górnozaworowy OHC, chłodzony cieczą, umieszczony z przodu, napędzający koła tylne
  • Pojemność skokowa: 1358 cm³[4]
  • Średnica cylindra x skok tłoka: 76 x 75 mm
  • Moc maksymalna: 45 KM (33 kW) przy 4500 obr./min
  • Stopień sprężania: 7:1
  • Maksymalny moment obrotowy: 88 Nm przy 2600 obr./min
  • Gaźnik: K-59
  • Skrzynia przekładniowa mechaniczna 4-biegowa, zsynchronizowana na biegach II-IV, z dźwignią przy kierownicy
  • Zawieszenie przednie: niezależne, poprzeczne wahacze resorowane sprężynami, teleskopowe amortyzatory hydrauliczne, stablizator
  • Zawieszenie tylne: zależne, sztywna oś na podłużnych resorach półeliptycznych, teleskopowe amortyzatory
  • Hamulce przednie i tylne bębnowe, hydrauliczne; hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
  • Ogumienie o wymiarach 5,60-15"
  • Prędkość maksymalna: 115 km/h
  • Zużycie paliwa: 6,5 l przy 40-50 km/h[2]
  • Przyspieszenie 0-100 km/h: 36 s (dane dla modelu 407)[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gdyński moskwicz sprzed pół wieku. 40 lat stał w garażu
  2. a b c d e f g h Moskwicz-403, Avtolegendy SSSR Nr.32
  3. a b L. Szugurow, Awtomobili..., s.34
  4. a b L. Szugurow, Awtomobili..., s. 32-33

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lew M. Szugurow, Awtomobili Rossii i SSSR. Cz.2, Moskwa, 1993, ISBN 5-87483-006-5 (ros.)
  • Moskwicz-403, Avtolegendy SSSR Nr.32, DeAgostini 2010, ISSN 2071-095X, (ros.)