Most Dębnicki w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Most Dębnicki
{{{alt zdjęcia}}}
Widok na Most Dębnicki od zachodu, z Bulwaru Rodła.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Podstawowe dane
Przeszkoda

Wisła

Długość

157 m

Szerokość:
• całkowita
• jezdni
• chodników


19 m
11 m
2 × 4 m

Liczba przęseł

3

Data budowy

1887–1888

Data zburzenia

styczeń 1945

Data odbudowy

1951

Data remontu

1998

Projektant

Władysław Borusiewicz, Zbigniew Wzorek, Stefan Serafin

Plan
Plan okolic mostu
Most Dębnicki pod numerem 5
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Most Dębnicki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Most Dębnicki”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Most Dębnicki”
Ziemia50°03′15″N 19°55′42″E/50,054167 19,928333

Most Dębnicki – most w Krakowie na Wiśle łączący Stare Miasto i Zwierzyniec (Aleje Trzech Wieszczów) z Dębnikami (ul. Marii Konopnickiej). Stanowi on fragment II Obwodnicy Krakowa.

Z mostu rozpościera się widok na tzw. Zakole Wisły i Wzgórze Wawelskie. Na północnym brzegu rzeki przy moście znajduje się przystanek tramwaju wodnego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Most Dębnicki w Krakowie w 1920 r.

W latach 1887–1888 w miejscu dzisiejszego mostu Dębnickiego wybudowano trójprzęsłowy most o konstrukcji kratowej na potrzeby powstającej wówczas kolei obwodowej. Oprócz torowiska, posiadał on także przejazd dla ruchu kołowego oraz chodnik dla pieszych.

W 1911 r. kolej obwodową zlikwidowano, a z mostu usunięto torowisko.

Most (podobnie jak inne mosty Krakowa) został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie w styczniu 1945 r., w wyniku czego został przeznaczony do rozbiórki. Odbudowano go w dzisiejszym kształcie w 1951 r. według projektu Władysława Borusiewicza, Zbigniewa Wzorka i Stefana Serafina. Uroczyste otwarcie mostu miało miejsce w styczniu 1951 roku i było połączone z akademią w Filharmonii. Krzyżami zasługi odznaczono techników A. Dzierzę i W. Bębenka[1].

W 1998 r. most poddano generalnemu remontowi, wyłączając go całkowicie z ruchu. Remontowany obiekt zastąpił składany most wojskowy Lajkonik, który zlokalizowano tuż obok, a po zakończeniu prac remontowych zdemontowano.


Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Most ma 157 metrów długości i 19 metrów szerokości. Podparty jest na 2 filarach. Na moście w każdym kierunku prowadzą po 2 pasy ruchu samochodowego, a po bokach znajdują się chodniki dla pieszych.

Wśród krakowskich mostów na Wiśle wyróżnia go najniższy prześwit między lustrem wody a spodem konstrukcji mostu, co czyni go najbardziej zagrożonym przez powodzie i zatory lodowe obiektem tego typu na terenie miasta. Podczas powodzi w 2010 r. poziom wody w Wiśle był tak wysoki, że prześwit pomiędzy lustrem wody a przęsłami mostu zniknął[2]. Tak niskie usytuowanie mostu podyktowane było chęcią jak najmniejszej ingerencji w panoramę tego miejsca, która mogłaby spowodować przysłonięcie widoku na Wzgórze Wawelskie z bulwarów wiślanych.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]