Muqi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muqi

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 牧溪 Pismo tradycyjne 牧溪 Hanyu pinyin Muqi Wade-Giles Mu-ch’i
Multimedia w Wikimedia Commons

Muqi – chiński malarz i mnich buddyjski z XIII wieku. Jego zakonne imię brzmiało Fachang (法常).

W końcowym okresie istnienia Dynastii Song Muqi uciekł do buddyjskiego monasteru w okolicach Hangzhou. Jego monochromatyczne, syntetycznie ujęte obrazy o miękkiej, swobodnej kresce, głównie zwierzęta, ptaki, kwiaty, bambusy oraz pejzaże, są uważane za szczytowe osiągnięcie malarstwa inspirowanego przez buddyzm chan. Jego najbardziej znanym dziełem jest Sześć persymon, obraz uznawany za jeden z najwspanialszych w dziejach chińskiego malarstwa, gdzie „sześć owoców umieszczonych na pustej płaszczyźnie tworzy niepowtarzalny w swej doskonałości rytm”^[1]. Jego sztuka była inspiracją dla wielu późniejszych malarzy tworzących w stylu chan, szczególnie w Japonii.

• Mieczysław Jerzy Künstler Dzieje kultury chińskiej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, Wrocław - Warszawa - Kraków 1994, ISBN 83-04-03773-4