Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
	; Fabryka Adolfa Fiedlera, siedziba muzeum
Państwo	Polska
Miejscowość	Opatówek
Adres	ul. Kościelna 1; 62-860 Opatówek
Data założenia	2 stycznia 1981
Powierzchnia ekspozycji	1 862,71 m²
Dyrektor	Piotr Pasik
	Położenie na mapie Polski Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
	Położenie na mapie powiatu kaliskiego Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
	Położenie na mapie gminy Opatówek Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
	Położenie na mapie Opatówka Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
	51°44′18,34″N 18°12′50,27″E/51,738428 18,213964
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku (MHPO) – muzeum historii techniki w Opatówku, założone 1 stycznia 1981, otwarte w 1991, wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów (nr 45) w 1998; dokumentuje historię kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego.

Siedziba

Muzeum mieści się w zabytkowej fabryce Adolfa Fiedlera wzniesionej w latach 1824–1826, jedynym zachowanym w Europie budowlanym kompleksie przemysłowym z I poł. XIX wieku, w którym można prześledzić wszystkie fazy produkcji – od surowca do produktu finalnego, jak też rozwiązania stosowane ówcześnie w architekturze przemysłowej. W gmachu zachowała się pięciokondygnacyjna drewniana konstrukcja hal fabrycznych, żeliwna klatka schodowa, klasycystyczny wystrój murów zewnętrznych i budynki pomocnicze^[1].

Zbiory

W muzeum znajduje się 12 tysięcy eksponatów dotyczących rozwoju europejskiego przemysłu: maszyny parowe, krosna, maszyny drukarskie, przędzalnicze, szwalnicze, hafciarskie, koronkarskie, formy do odlewania wyrobów ceramicznych, przyrządy laboratoryjne czy maszyny biurowe i urządzenia gospodarstwa domowego.

Muzeum gromadzi eksponaty związane głównie z Kalisko-Ostrowskim Okręgiem Przemysłowym i przemysłem włókienniczym (sukna, jedwabie, dzianiny), koronkarskim, białoskórniczym, metalowym, budowy maszyn, chemicznym i spożywczym. Wśród eksponatów są katalogi, dokumenty dotyczące techniki, technologii i ikonografii, książki techniczne, plany i opisy maszyn, charakteryzujące krajowy przemysł w XIX i XX w.

Osobnym rodzajem eksponatów jest kolekcja żakardowych projektów z przełomu XIX i XX wieku, kolekcja koronek i haftów, zabytkowych i współczesnych tkanin oraz kolekcja zabytkowych paramentów, w tym ornat i stuła papieża Jana Pawła II z 1997.

Mimo technicznego charakteru zbiorów najliczniejszą kolekcję stanowi największa kolekcja polskich fortepianów i pianin (ponad 60) wyprodukowanych w latach 1820–1939 w fabrykach instrumentów muzycznych w Kaliszu, Warszawie, Radomiu, Łodzi, Krakowie i Królewcu. Muzeum dysponuje również bogatą biblioteką, zawierającą literaturę związaną z tematyką muzeum.

W latach 1992–2003 przewodniczącym Rady Muzeum był prof. Janusz Szosland. Placówka zdobyła nagrodę zespołową I stopnia za rok 1992 w ogólnopolskim konkursie Ministerstwa Kultury i Sztuki "Na najciekawsze wydarzenie muzealne" za wystawy: "XIX-wieczne napędy, wynalazcy i maszyny" oraz "Zabytkowe maszyny, bonaterie, projekty mody"^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ Przemysłowa Historia Bydgoszczy. Eltra w muzeum w Opatówku. 2018-12-03. [dostęp 2018-12-04].
↑ Wiadomości z miast i gmin, w: Kronika Wielkopolski, nr 3/1993, s. 188, ISSN 0137-3102

Bibliografia

Muzea Wielkopolski. Poznań: Kwartet, 2004, s. 36-37. ISBN 83-917016-5-4.

Linki zewnętrzne

[1] Przemysłowa Historia Bydgoszczy. Eltra w muzeum w Opatówku. 2018-12-03. [dostęp 2018-12-04].

[2] Wiadomości z miast i gmin, w: Kronika Wielkopolski, nr 3/1993, s. 188, ISSN 0137-3102

[1]

[2]