Muzyka mikrotonowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2017-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Muzyka mikrotonowa – muzyka oparta na mikrotonach, czyli interwałach muzycznych mniejszych od półtonu (w praktyce na skali innej niż dwunastostopniowa skala chromatyczna typowa dla klasycznej muzyki europejskiej)^[1][2]. W muzyce mikrotonowej oktawa dzielona jest, w zależności od przyjętej konwencji, na większą lub mniejszą liczbę równych lub nierównych interwałów^[1][2]. Jednym z przykładów muzyki mikrotonowej jest muzyka oparta na ćwierćtonach. Oktawa może być podzielona na 13, 19, 22, 31, 53, 72 interwały itd. Każda skala ma swoje indywidualne zależności toniczne, typowe dla instrumentu i swoich oddanych zwolenników. Lista współczesnych kompozytorów mikrotonowych obejmuje setki nazwisk, lecz ich muzyka nie wychodzi poza wąskie grono fanów^{[potrzebny przypis]}.

Muzyka mikrotonowa jest charakterystyczna dla muzyki wschodu; w Europie znana już od mniej więcej XVIII wieku, lecz powszechnie używana dopiero w modernizmie^[1][2].

Przykładowym utworem mikrotonowym jest Monodies en quarts de ton, II/15 (Pierre Boulez).

• xenharmonic (microtonal wiki) - Microtonal music. xenharmonic.wikispaces.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-12)]. - Wikia poświęcona muzyce mikrotonowej