Mysterium fidei – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mysterium fidei

Autor	Paweł VI
Tematyka	sakramentologia
Typ utworu	encyklika papieska
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Watykan
Język	łacina
Data wydania	1965
Wydawca	Libreria Editrice Vaticana
poprzednia Mense Maio następna Christi Matri

Mysterium fidei (łac. Tajemnica wiary) – ogłoszona 3 września 1965 roku encyklika Pawła VI, dotycząca doktryny i kultu eucharystii^[1].

Encyklika Mysterium fidei jest trzecią z siedmiu encyklik Pawła VI. Pod wpływem fenomenologii i filozofii egzystencjalnej pod koniec lat 50. XX w. dyskutowano nad pojęciem transubstancjacji. Wcześniej w kwestii tej wypowiadali się m.in. katoliccy teologowie: Benedikt Welte, Piet Schoonenberg i Edward Schillebeeckx OP. Encyklika nie odrzuciła całkowicie nowych pojęć – transsignifikacja oraz transfinalizacja – zauważając jedynie, iż są one niewystarczające dla opisania tego, co staje się z chlebem i winem podczas konsekracji eucharystycznej i powinno się je uzupełnić pojęciem transsubstancjacji^[2].

Dokument składa się ze wstępu i siedmiu rozdziałów^[3]:

1. Powody pasterskiej troski i niepokoju
2. Najświętsza eucharystia jest tajemnicą wiary
3. Tajemnica eucharystyczna dokonuje się w ofierze mszy św.
4. W ofierze mszy św. Chrystus staje się sakramentalnie obecny
5. Chrystus Pan staje się obecny przez przeistoczenie
6. Kult uwielbienia należny sakramentowi eucharystii
7. Zachęta do szerzenia kultu eucharystycznego

• Mane nobiscum Domine

• Mysterium fidei (łac.)
• Tekst encykliki w języku polskim