NK Maribor – Wikipedia, wolna encyklopedia

NK Maribor

Pełna nazwa	Nogometni Klub Maribor
Przydomek	Vijoličasti (Purpurowi) Vijolice (Fioletowi)
Barwy	fioletowo-żółte
Data założenia	12 grudnia 1960
Liga	Prva SNL
Państwo	Słowenia
Siedziba	Maribor
Adres	Mladinska ulica 29, 2000 Maribor[1]
Stadion	Stadion Ljudski vrt
Prezes	Drago Cotar[1]
Trener	Damir Krznar
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nogometni Klub Maribor – słoweński klub piłki nożnej z miasta Maribor grający obecnie w pierwszej lidze Słowenii. W sezonach 1999/2000, 2014/2015 oraz 2017/2018 klub ten brał udział w fazie grupowej Ligi Mistrzów, a w sezonie 2013/2014 w rozgrywkach Ligi Europy, docierając do 1/16 finału. W 2006 roku zwyciężył w Pucharze Intertoto.

Chronologia nazw:

• 12.12.1960: NK Maribor
• 1988: NK Maribor Branik – po fuzji z NK Branik Maribor
• 1997: NK Maribor Teatanic
• 1999: NK Maribor Pivovarna Laško
• 2006: NK Maribor

Klub został założony 12 grudnia 1960^[2], kilka miesięcy po rozwiązaniu klubu NK Branik Maribor. Na spotkaniu kierownictwa nowo utworzonego klubu prezesem został Srecko Koren, trenerem Andrija Pflander, a kapitanem drużyny Oto Blaznik. Maribor zagrał swój pierwszy mecz 5 lutego 1961 przeciwko lokalnemu NK Kovinar i wygrał z wynikiem 2:1. Oba gole strzelił Stefan Tolic. Chociaż kolory klubu są biało-fioletowe, w pierwszych latach drużyna grała w niebiesko-zielonych strojach, ze względu na niemożność zdobycia fioletowych ubrań w latach 60. Od momentu powstania klub grał w słoweńskiej lidze republikańskiej (trzeci poziom ligowy Jugosławii). W pierwszym sezonie 1960/1961 zespół zwyciężył w 1. Slovenska Nogometna Liga i uzyskał prawo do gry w play-off o wejście do drugiej ligi Jugosławii, jednak wycofał się przed play-offami z powodu choroby zawodników. W rezultacie klub stracił miejsce w drugiej lidze. Trener Pflander został zastąpiony przez Vladimira Šimunića, który ostatecznie po sześciu latach poprowadził drużynę do drugiej ligi. Klub wygrał dwie pierwsze rundy play-offów, a następnie pokonał w dwumeczu chorwacki Uljanik z Puli z wynikiem 2:1.

W 1961 roku klub otrzymał nowy stadion Ljudski vrt. 2 września tego samego roku kibice byli świadkami narodzin nowej konfrontacji Mariboru z Olimpią. Pierwszy mecz pomiędzy tymi dwoma klubami został rozegrany w Lublanie i zakończył się remisem 1:1. Rywalizacja tych klubów w Słowenii stała się znana jako Wieczne Derby. Po 5 sezonach średnia frekwencja wyniosła około 8000 osób. Pod wodzą Šimunića klubowi udało się wygrać drugą ligę i awansować do pierwszej ligi Jugosławii. Pierwszy mecz w pierwszej lidze zespół zremisował 1:1 w 1967 roku z macedońskim Vardarem w Skopje, a debiutowy sezon na najwyższym poziomie Jugosławii zakończył na 12.miejscu. W ciągu pierwszych pięciu lat gry w najwyższej klasie rozgrywkowej klub rozegrał łącznie 166 meczów, z czego: 40 wygrał, 57 zremisował i 69 przegrał. Całkowita różnica bramek wynosi 166-270. Najwyższym osiągnięciem Fiołków było 10.miejsce z 18 klubów w sezonie 1969/70.

Od sezonu 1972/73 klub występował w drugiej lidze. W pierwszym sezonie po spadku z pierwszej ligi, zespół zajął drugie miejsce, ale potem w barażach został wyeliminowany w dwumeczu 3:1 i 0:3 z FK Proleter Zrenjanin. Po dramatycznych meczach play-off nastąpił okres stagnacji. W tym czasie klub kilkakrotnie był bliski awansu do awansu, a w sezonie 1977/78 zajął nawet drugie miejsce w lidze. Pod koniec sezonu 1980/81 klubowi udało się uniknąć spadku z ligi, ale z powodu przekupstwa został zdegradowany do trzeciej ligi przez komisję dyscyplinarną Jugosłowiańskiego Związku Piłki Nożnej. Do rozpadu Jugosławii w 1991 roku klub występował w trzeciej, a potem w drugiej lidze. W 1988 klub nawiązał współpracę z MŠD Branik (Mariborsko Športno Društvo Branik) i stał się nazywać się NK Maribor Branik.

Po rozpadzie Jugosławii klub zaczął grać w pierwszej lidze Słowenii. Był jednym z trzech klubów, które brały udział w mistrzostwach Jugosławii na najwyższym poziomie. W pierwszych dwóch sezonach stołeczna Olimpija zdominowała ligę, a w kolejnych dwóch po rywalizacji z Mariborem zdobyła mistrzostwo. Ale punktem zwrotnym dla klubu był sezon 1996/97. Zespół zdobył mistrzostwo po raz pierwszy w swojej historii. W kolejnych sezonach już nie oddał pierwszeństwa, stanowiąc siedem razy z rzędu mistrzem kraju. W 1997 po nawiązaniu kontraktu z Teatanic klub zmienił nazwę na NK Maribor Teatanic, a w 1999 roku na NK Maribor Pivovarna Laško.

W latach 2004–2008 klub miał duże kłopoty finansowe. A przez pewien czas mówiono nawet o rozwiązaniu klubu. Podobny los spotkał również rywali klubu - NK Mura i Olimpia z Ljubljany, które zostały rozwiązane w 2004 roku.

W 2006 roku klub przywrócił nazwę NK Maribor. A od sezonu 2007/08 nowym dyrektorem sportowym klubu został mianowany Zlatko Zahovič, legenda słoweńskiej piłki nożnej. 10 maja 2008 roku otwarto ponownie stadion Ljudski vrt, który był w trakcie renowacji przez 20 miesięcy, a w styczniu 2011 zarząd ogłosił, że długi zostały w całości spłacone.

W sezonie 2008/09 po dłuższej przerwie klub znów zdobył mistrzostwo. 12 grudnia 2010 roku klub obchodził swoje pięćdziesiąte urodziny, a 21 maja 2011 klub po raz dziewiąty został mistrzem Słowenii. Następnie w sezonach 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2016/17 i 2018/19 zdobywał tytuł mistrzowski.

• Mistrzostwa Słowenii (16×): 1996/1997, 1997/1998, 1998/1999, 1999/2000, 2000/2001, 2001/2002, 2002/2003, 2008/2009, 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2016/2017, 2018/2019, 2021/2022
• Zdobywca Pucharu Słowenii (9×): 1991/1992, 1993/1994, 1996/1997, 1998/1999, 2003/2004, 2009/2010, 2011/2012, 2012/2013, 2015/2016
• Zdobywca Superpucharu Słowenii (4×): 2009, 2012, 2013, 2014
• Liga Mistrzów:
  • Faza grupowa (3×): 1999/2000, 2014/2015, 2017/18
• Liga Europy:
  • Faza grupowa: 2011/2012, 2012/2013
  • 1/16 finału (1×): 2013/2014
• Puchar Intertoto (1×): 2006

Stan na 31 stycznia 2021^[3]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Ažbe Jug
2	2 obrońcaOB	Denis Klinar
5	3 pomocnikPO	Blaž Vrhovec
6	3 pomocnikPO	Aleks Pihler
7	3 pomocnikPO	Rok Kronaveter
8	3 pomocnikPO	Alexandru Crețu
9	4 napastnikNA	Marcos Tavares (kapitan)
10	4 napastnikNA	Rudi Požeg Vancaš
13	1 bramkarzBR	Kenan Pirić
15	3 pomocnikPO	Jan Repas
17	4 napastnikNA	Aljoša Matko
20	4 napastnikNA	Gregor Bajde
21	3 pomocnikPO	Amir Dervišević

Nr	Poz.	Piłkarz
22	2 obrońcaOB	Martin Milec
23	2 obrońcaOB	Žan Kolmanič
27	4 napastnikNA	Jasmin Mešanović
29	4 napastnikNA	Jan Mlakar (wypożyczony z Brighton)
32	2 obrońcaOB	Nemanja Mitrović
33	1 bramkarzBR	Jasmin Handanovič
37	2 obrońcaOB	Luka Koblar
40	2 obrońcaOB	Ignacio Guerrico
44	2 obrońcaOB	Luka Uskoković
47	3 pomocnikPO	Andrej Kotnik
55	2 obrońcaOB	Špiro Peričić
66	2 obrońcaOB	Ilija Martinović
96	4 napastnikNA	Felipe Santos

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Rok Maher (wypożyczony do NK Bravo)
	3 pomocnikPO	Lovro Grajfoner (wypożyczony do NK Aluminij)
	4 napastnikNA	Nino Žugelj (wypożyczony do NK Bravo)

Nr	Poz.	Piłkarz
	1 bramkarzBR	Aljaž Cotman (wypożyczony do NK Aluminij)
	3 pomocnikPO	Mirko Mutavčić (wypożyczony do ND Primorje)
	4 napastnikNA	Žan Vipotnik (wypożyczony do ND Gorica)

 Osobny artykuł: NK Maribor w europejskich pucharach.

• Strona oficjalna klubu (słoweń.)
• NK Maribor, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-02] .