Naćmierz (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naćmierz
Nacmierz
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

koszalińskie

Powiat

sławieński

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Naćmierz

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Naćmierz (w latach 1970. Nacmierz[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].

Gromadę Naćmierz z siedzibą GRN w Naćmierzu (w obecnym brzmieniu Nacmierz) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie sławieńskim w woj. koszalińskim na mocy uchwały nr 43/54 WRN w Koszalinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Naćmierz, Wicie, Jarosławiec, Wszedzień, Bylica i Rusinowo ze zniesionej gminy Naćmierz w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

1 stycznia 1958 do gromady Naćmierz włączono obszar zniesionej gromady Łącko (oprócz wsi Królewo, Królewice i Wicko[9]) w tymże powiecie[10].

31 grudnia 1961 do gromady Nacmierz włączono wsie Dzierżęcin, Kanin i Karsino ze zniesionej gromady Masłowice w tymże powiecie[11].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  4. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  7. Uchwała Nr 43/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady województwa koszalińskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 27 listopada 1954 r., Nr. 17, Poz. 72, § 8)
  8. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sławnie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych powiatu sławieńskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 12, Poz. 40)
  9. Uchwała Nr 29 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 14 listopada 1957 roku w sprawie zmian granic niektórych gromad w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 12 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 57)
  10. Uchwała Nr 30 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 14 listopada 1957 roku w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 12 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 56)
  11. Uchwała Nr 18 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 14 października 1961 w sprawie zmian granic niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 16 grudnia 1961 r., Nr. 14, Poz. 76)