Tkanka nabłonkowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

komórki nabłonkowe znajdujące się w nabłonku pokrywającym wnętrze jamy ustnej

Tkanka nabłonkowa, tkanka graniczna, nabłonek (łac. epithelium - nabłonek, łac. textus epithelialis - tkanka nabłonkowa) – jeden z czterech głównych typów tkanek zwierzęcych, jest pierwszą tkanką pojawiającą się w zarodku[1].

Zawiązki nabłonka pojawiają się już w stadium blastuli, ale może się on różnicować znacznie później z listków zarodkowych: ektodermy, entodermy, mezodermy. Może to też zależeć od grupy systematycznej zwierzęcia i narządu.

Tkanki nabłonkowe dzieli się ze względu na ich budowę i pełnione funkcje. Wyróżnia się zatem:

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Komórki tkanki nabłonkowej stanowią główną masę nabłonka, a ilość substancji międzykomórkowej między nimi jest minimalna (w przeciwieństwie do tkanki łącznej). Ściśle przylegają do leżącej poniżej błony podstawnej lub otaczającej substancji pozakomórkowej. Komórki nabłonka połączone są specjalnymi złączami - desmosomami, a czasem granica między nimi (czyli błona komórkowa) całkiem zanika i powstaje tzw. syncycjum (inaczej zespólnia lub syncytium). Komórki przylegają do siebie ściśle dzięki mechanizmom łączącym cytoszkielety sąsiadujących komórek. Połączenia między nimi stanowią: połączenia zamykające, zwierające oraz połączenia typu nexus blue.

Funkcje

[edytuj | edytuj kod]

Nabłonek pełni przede wszystkim funkcję ochronną. Może pełnić też wiele innych funkcji, m.in. bierze udział we wchłanianiu pokarmu, chroni przed inwazją mikroorganizmów, bierze udział w wymianie gazów i wydalaniu. Jest to możliwe przez to, że jego komórki wytwarzają wiele dodatkowych tworów komórkowych, takich jak mikrokosmki (zwiększające powierzchnię wchłaniania), rzęski i wici (umożliwiające ruch substancji lub komórki), włoski (pełniące funkcję ochronną) itp.

Ze względu na różne funkcje, nabłonki można podzielić na:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ewa Pyłka-Gutowska, Tkanki zwierzęce. Charakterystyka tkanki nabłonkowej, [w:] Witold Mizerski (red.), Biologia. Vademecum Maturzysty, wyd. VI, Warszawa: Adamantan, 2019, s. 88-90, ISBN 978-83-7350-453-0 (pol.).