Nadżerka szyjki macicy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nadżerka szyjki macicy – ubytek nabłonka lub błony śluzowej w szyjce macicy.

Niewłaściwe, dawniej używane określenie fizjologicznej obecności nabłonka gruczołowego kanału szyjki na tarczy części pochwowej szyjki. Stan ten najczęściej nie daje żadnych objawów i nie wymaga żadnego leczenia. Prawidłowe rozpoznanie wymaga wykonania badania cytologicznego i kolposkopii. Nieuzbrojonym okiem lekarz stwierdza zaczerwienienie na tarczy części pochwowej. Właściwym i jedynym określeniem takiego stanu powinno być erytroplakia (gr. "czerwona plamka"). Ektopia, czyli przemieszczenie lub wywinięcie nabłonka kanału szyjki macicy (nabłonek walcowaty) w okolice zewnętrznego ujścia szyjki macicy pokrytego nabłonkiem wielowarstwowym płaskim powinna być stwierdzana jedynie po wykonaniu pełnego badania kolposkopowego. Stan ten jak napisano powyżej nie wymaga żadnego leczenia.

Widoczny ubytek nabłonka (wielowarstwowego płaskiego lub walcowatego) na powierzchni pochwowej szyjki macicy.

• Ginekologia praktyczna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1994. ISBN 83-200-1771-8. Brak numerów stron w książce