Napęd elektryczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2023-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Napęd elektryczny – zespół połączonych ze sobą i oddziałujących na siebie wzajemnie elementów przetwarzających energię elektromechaniczną w procesie technologicznym.

Elementy napędu elektrycznego:

• układ zasilający – przekształca energię elektryczną pobieraną z sieci albo generuje ją i dostarcza ją do silnika – np. prostownik sterowany,
• silnik elektryczny (lub kilka silników) – przekształca doprowadzoną energię elektryczną na energię mechaniczną,
• urządzenie pędne – przekazuje energię mechaniczną wytworzoną przez silnik do maszyny roboczej, może także zmieniać parametry przekazywanej energii mechanicznej, tj. moment prędkości kątowej – np. sprzęgło, przekładnia zębata, przekładnia pasowa,
• urządzenia sterowania i automatyki – stosowane gdy napęd ma być sterowany automatycznie

Napęd elektryczny zasila z reguły maszynę roboczą, która jest odbiornikiem energii mechanicznej wytwarzanej przez napęd.

• Napęd hybrydowy
• Napęd parowy