Naprzód, Wspaniali! – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naprzód, wspaniali!
Autor

Edmund Niziurski

Typ utworu

literatura dla dzieci i młodzieży

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1971

Naprzód, Wspaniali! – powieść dla młodzieży Edmunda Niziurskiego, wydana w 1971 roku. Pierwsza część tzw. trylogii odrzywolskiej, której dalszymi częściami są Awantury kosmiczne i Adelo, zrozum mnie!.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Czworo rejtaniaków (uczniów szkoły imienia Tadeusza Reytan w Odrzywołach), noszących tytuł Wspaniałych, postanawia udowodnić, że naprawdę zasługuje na owo zaszczytne miano i zamierza rozwiązać tajemnicę miejscowych piwnic browaru, gdzie od pewnego czasu mają miejsce niepokojące wydarzenia.

Bohaterowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Zygmunt Gnacki (Gnat) – (...) najstarszy, najsilniejszy, a prócz tego cieszył się sławą teoretyka. Naprawdę, rzadko się zdarza, żeby najsilniejszy typ w klasie był zarazem najtęższym mózgiem. Ale gdy to się jakimś cudem zdarzy, powstaje właśnie taki fenomen jak Gnat. Redaktor szkolnej gazetki.
  • Tomek Okist – narrator powieści, jeden z redaktorów szkolnej gazetki. Niechętnie, ale podporządkowuje się pomysłom najbliższego przyjaciela, Gnata. Ma ambicje literackie. Tytuł Wspaniałego zdobył zwyciężając w telewizyjnym turnieju miast jako reprezentant rodzinnych Odrzywołów.
  • Aleksander Kleksiński (Kleksik) – Wspaniały Dyplomowany; tytuł ten zdobył w porę dostrzegając pożar i gasząc go (w nagrodę otrzymał od straży pożarnej specjalny dyplom). Posiada sporą wiedzę zoologiczną, nabytą w czasie pobytu u wuja, pracującego w warszawskim ZOO.
  • Maciej Kwękacz (Kwękuś albo Kękuś[1]) – Półwspaniały; z powodu pecha nigdy nie udało mu się zrobić niczego, co pomogłoby mu uzyskać tytuł. Tymczasowe miano Półwspaniałego otrzymał za nieudaną próbę ucieczki na wojnę w Wietnamie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kwękacz jest bohaterem kilku książek. W "Naprzód, Wspaniali!" zasadniczo nazywany jest Kwękusiem, w "Klejnotach śmierci..." – Kękusiem; sam pisarz obie formy wymienia jako oboczne, przedstawiając bohatera w "Naprzód, Wspaniali!" (wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1979, ISBN 978-83-203-0158-8, str. 46).