Naunet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naunet
bogini uosabiająca wody praoceanu otaczającego ziemię
Ilustracja
Naunet i Nun (relief z Deir el-Medina)
Występowanie

mitologia egipska

Teren kultu

starożytny Egipt

Szczególne miejsce kultu

Hermopolis

Naunet (Nunut) (eg. N’wnt) – egipskie prabóstwo żeńskie uosabiające prawody (praocean) w chaosie heliopolitańskiego systemu wierzeń[1][2].

W wierzeniach hermopolitańskich wyobrażane w postaci węża[3]. Razem ze swoją męską formą (Nun) Naunet stanowiła pierwszą z par hermopolitańskiej Ogdoady, tworząc razem androgyniczną jedność[4]. Wśród bóstw kosmogonii memfickiej, te aspekty męsko-żeńskie łączył w sobie Ptah, określany jako bóstwo „prastare”[5].

W rozwiniętym systemie personifikacji bytów elementarnych Naunet była też uosobieniem rozciągającego się pod ziemią „dolnego nieba”, podczas gdy górne przedstawiał sobą Nun (Nunu)[6][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 164, ISBN 83-07-02470-6.
  2. Jaroslav Černý: Religia starożytnych Egipcjan. Warszawa: PIW, 1974, s. 36.
  3. Jadwiga Lipińska, Marek Marciniak: Mitologia starożytnego Egiptu. Warszawa: WAiF, 1986, s. 201, ISBN 83-221-0135-2.
  4. Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 240.
  5. Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 178.
  6. Bogowie, demony, herosi. Leksykon. Kraków: Znak, 1996, s. 280, ISBN 83-7006-597-X.
  7. Jaroslav Černý: Religia starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 43.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]