Naunet – Wikipedia, wolna encyklopedia
bogini uosabiająca wody praoceanu otaczającego ziemię | |
Naunet i Nun (relief z Deir el-Medina) | |
Występowanie | |
---|---|
Teren kultu | |
Szczególne miejsce kultu |
Naunet (Nunut) (eg. N’wnt) – egipskie prabóstwo żeńskie uosabiające prawody (praocean) w chaosie heliopolitańskiego systemu wierzeń[1][2].
W wierzeniach hermopolitańskich wyobrażane w postaci węża[3]. Razem ze swoją męską formą (Nun) Naunet stanowiła pierwszą z par hermopolitańskiej Ogdoady, tworząc razem androgyniczną jedność[4]. Wśród bóstw kosmogonii memfickiej, te aspekty męsko-żeńskie łączył w sobie Ptah, określany jako bóstwo „prastare”[5].
W rozwiniętym systemie personifikacji bytów elementarnych Naunet była też uosobieniem rozciągającego się pod ziemią „dolnego nieba”, podczas gdy górne przedstawiał sobą Nun (Nunu)[6][7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 164, ISBN 83-07-02470-6.
- ↑ Jaroslav Černý: Religia starożytnych Egipcjan. Warszawa: PIW, 1974, s. 36.
- ↑ Jadwiga Lipińska, Marek Marciniak: Mitologia starożytnego Egiptu. Warszawa: WAiF, 1986, s. 201, ISBN 83-221-0135-2.
- ↑ Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 240.
- ↑ Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 178.
- ↑ Bogowie, demony, herosi. Leksykon. Kraków: Znak, 1996, s. 280, ISBN 83-7006-597-X.
- ↑ Jaroslav Černý: Religia starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 43.