Nefermaat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nefermaat (Nefermat) – wezyr w starożytnym Egipcie z IV dynastii, członek rodziny panującej – syn Snofru, brat przyrodni Cheopsa i rodzony Rahotepa.

Żoną jego była Atet. Miał syna Hemiunu, który również pełnił urząd wezyra w późniejszych czasach i był budowniczym piramidy Cheopsa w Gizie. Po śmierci Nefermaat został pochowany wraz z żoną w mastabie w Meidum.

Z jego grobowca pochodzą słynne malowidła przedstawiające niemal realistycznie egipską roślinność i stado gęsi nilowych (tzw. Gęsi z Meidum), a także liczne dekoracje inkrustowane, jedyne znane z okresu Starego Państwa. Obecnie te zabytki są wystawiane w Muzeum Egipskim w Kairze

• Mastaba Nefermaat i Atet – schematy, zdjęcia 3D (ang.)
• Stan obecny mastaby – zdjęcia (ang.)

• NicolasN. Grimal NicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA. Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 78, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518 .
• BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, s. 106, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044 .
• Tiradritti F., De Luca A. - „Skarby egipskie”, Muza SA, Warszawa, s. 60–61, ISBN 83-7200-635-0