Neil Kilkenny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Neil Kilkenny
Pełne imię i nazwisko

Neil Martin Kilkenny

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1985
Enfield

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Perth Glory

Numer w klubie

88

Kariera juniorska
Lata Klub
2002–2004 Arsenal
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2008 Birmingham City 26 (0)
2004–2005 Oldham Athletic (wyp.) 27 (4)
2007–2008 → Oldham Athletic (wyp.) 20 (1)
2008 Leeds United (wyp.) 1 (0)
2008–2011 Leeds United 122 (8)
2011–2014 Bristol City 68 (1)
2013–2014 Preston North End (wyp.) 7 (0)
2014–2016 Preston North End 72 (3)
2016–2018 Melbourne City 28 (2)
2018– Perth Glory 10 (1)
W sumie: 381 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003  Anglia U-18 02 (0)
2003  Irlandia U-19 01 (0)
2004–2005  Anglia U-20 03 (0)
2007–2008  Australia U-23 10 (0)
2006–2012  Australia 15 (0)
  1. Aktualne na: 24 sierpnia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Neil Kilkenny (ur. 19 grudnia 1985 w Enfield) – australijski piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika. Zawodnik Perth Glory.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Neil Kilkenny do 2004 roku trenował w młodzieżowej drużynie Arsenalu. Zawodową karierę rozpoczynał w styczniu w Birmingham City. 18 listopada 2004 został wypożyczony do drużyny Oldham Athletic, a następnie został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia. W Birmingham City Kilkenny zadebiutował 20 września 2005 roku w meczu Pucharu Ligi Angielskiej ze Scunthorpe United, kiedy to w 26. minucie zmienił Muzzy İzzeta. W Premier League Kilkenny po raz pierwszy zagrał 24 września 2005 w pojedynku przeciwko Liverpoolowi. W 83. minucie tego pojedynku za zagranie piłki ręką w polu karnym został ukarany czerwoną kartką, a piłkarze Liverpoolu wykorzystując jedenastkę doprowadzili do remisu 2:2.

30 lipca 2007 roku Kilkenny po raz drugi w karierze został wypożyczony do Oldham Athletic[1]. 4 stycznia 2008 roku na tej samej zasadzie zasilił Leeds United[2]. W barwach ekipy „The Whites” zadebiutował w zwycięskim 3:0 meczu z Northampton Town, w którym zaliczył asystę przy golu Rui Marquesa i został wybrany przez kibiców najlepszym zawodnikiem tego spotkania[3].

Następnie Leeds zdecydowało się wykupić go z Birmingham na stałe. Kilkenny 7 stycznia podpisał 3,5-letni kontrakt, a klub z Elland Road zapłacił za niego 150 tysięcy funtów[4]. Pierwszą bramkę dla Leeds Kilkenny zdobył w marcowym pojedynku z Bournemouth.

24 czerwca 2011 podpisał 3-letni kontrakt z Bristol City[5] W listopadzie 2013 został wypożyczony do Preston North End, a w styczniu 2014 został jego zawodnikiem i występował tam do roku 2016. Następnie grał Melbourne City, a w styczniu 2018 przeszedł do Perth Glory.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Kilkenny urodził się w Anglii, jednak w młodym wieku razem z rodzicami przeprowadził się do Australii i zamieszkał w mieście Brisbane. Miał możliwość gry w trzech reprezentacjach – Australii, Anglii oraz Irlandii. Przed Mistrzostwami Świata 2006 podjął decyzję o tym, że będzie grał dla zespołu „Socceroos”. W reprezentacji Australii Kilkenny zadebiutował 7 stycznia 2006 roku w rozegranym w Ulm spotkaniu przeciwko Liechtensteinowi. W latach 2007–2008 powoływany był do narodowej drużyny do lat 23. W 2008 roku znalazł się w szerokiej kadrze drużyny narodowej powołanej na obóz przed Igrzyska Olimpijskie w Pekinie[6] i ostatecznie pojechał do Azji. Australijczycy na igrzyskach odpali w rundzie grupowej, w której zajęli trzecie miejsce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kilkenny switch is finally sealed. [dostęp 2008-08-22]. (ang.).
  2. Leeds United swoop for Birmingham City midfielder. [dostęp 2008-08-22]. (ang.).
  3. Świetny debiut Kilkenny’ego. [dostęp 2008-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 stycznia 2008)]. (ang.).
  4. Neil seals deal. [dostęp 2008-08-22]. (ang.).
  5. Bristol City sign Leeds United midfielder Neil Kilkenny. BBC Sport, 24 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
  6. Top Football in the Top End. [dostęp 2008-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 maja 2011)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]