Neobisium polonicum – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Neobisium polonicum
	Rafalski, 1939
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	zaleszczotki
Podrząd	Iocheirata
Nadrodzina	Neobisioidea
Rodzina	Neobisiidae
Podrodzina	Neobisiinae
Rodzaj	Neobisium
Gatunek	Neobisium polonicum
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Neobisium polonicum – gatunek zaleszczotka z nadrodziny Neobisioidea, rodziny Neobisiidae i podrodziny Neobisiinae^[1]. Wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, gdzie posiada status zagrożenia: „bardzo wysokiego ryzyka” (EN)^[2], a od października 2014 objęty w Polsce ścisłą ochroną gatunkową^[3].

Biologia

Brak danych na ten temat. Prawdopodobnie, jak większość zaleszczotków, gatunek drapieżny^[2].

Gatunek ten żyje w górskich i podgórskich lasach, gdzie bytuje pod kamieniami, płytami piaskowca lub w ściółce^[2].

Neobisium polonicum jest gatunkiem bardzo rzadkim, endemicznym dla Karpat Wschodnich. Wykazywany dotąd z Polski, Rumunii, Słowacji i Ukrainy. W Polsce znany z Beskidu Niskiego i Bieszczadów^[2].