Neoplan N4407 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane ogólne | |
Producent | |
---|---|
Premiera | |
Lata produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia | Autobus miejski klasy MIDI |
Układ drzwi | 1-2-0[1] |
Liczba drzwi | 2 |
Wysokość podłogi | 350 |
Silniki | Mercedes-Benz OM 906 |
Moc silników | 170 kW (232 KM) |
Długość | 8610 mm |
Szerokość | 2300 mm |
Wysokość | 2950 mm |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem | 45 |
Liczba miejsc siedzących | 17 |
Informacje dodatkowe | |
ABS | tak |
Neoplan N4407 – najkrótszy z trzech niskopodłogowych midibusów rodziny Neoplan Centroliner, którą wdrożono do produkcji w 1997 roku. Od dotychczas produkowanych modeli, Centrolinery różniły się bardziej futurystycznym wyglądem, nawiązującym do autobusów lokalnych Starliner, dużą powierzchnią okien sięgających aż po dach oraz bardziej nowoczesnym wnętrzem,
W 2002 roku, po połączeniu z firmą MAN, wdrożono koleją generację Centrolinerów - Evolution, oznaczaną jako seria 4500.
Neoplan N4407 jest przedstawicielem trzeciej generacji autobusów. Niska podłoga jest dostępna we wszystkich drzwiach. Od pozostałych autobusów rodziny Centroliner różni się odmiennym kształtem szyby przedniej, wygiętej u góry ku tyłowi autobusu.
W 2007 roku jeden autobus tego typu zakupiło przedsiębiorstwo komunikacyjne w Augustowie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://archive.is/20140826172230/http://busphoto.ru/photo/00/94/42/94422.jpg - Zdjęcie przedstawiające układ drzwi Neoplana N4407
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stiasny Marcin, Atlas autobusów, Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008