Niż Wschodniobałtycko-Białoruski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niż Wschodniobałtycko–Białoruski (84) jest częścią Europy Wschodniej, jako położony na fundamencie prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej z pokrywą paleo- i mezozoiczną.

We współczesnych granicach Polski leży jego południowo-zachodni kraniec o ukształtowaniu powierzchni podobnym jak na Niżu Polskim. Jedynie na południu i południowym wschodzie wykształcił się odmienny typ krajobrazu, nazywany poleskim, o przewadze równin akumulacji wodnej, małych nachyleniach powierzchni, utrudnionym odpływie wód i zabagnieniach. Pod względem krajobrazowym można wyróżnić kilka podprowincji, m.in. Polesie. Część tej prowincji położona w Polsce obejmuje ok. 12,8% powierzchni kraju.