Nina Burton – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nina Burton
Data urodzenia	5 października 1946
Język	szwedzki
Dziedzina sztuki	poezja, esej
	Ważne dzieła
	Gutenberggalaxens nova: En essäberättelse om Erasmus av Rotterdam, humanismen och 1500-talets medierevolution.
	Nagrody
	Nagroda Augusta 2016
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nina Burton (ur. 5 października 1946) – szwedzka poetka i pisarka.

W swojej twórczości wielokrotnie łączy ze sobą świat poezji i nauk przyrodniczych^[1].

Zbiór esejów Den nya kvinnostaden był nominowany w 2005 roku do Nagrody Augusta. W 2016 roku Butron otrzymała Nagrodę Augusta w kategorii literatura faktu za Gutenberggalaxens nova.

Członkini Towarzystwa Dziewięciu od 1994 roku^[2] (fotel nr 2) oraz Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk.

Twórczość

1984 – Mellan eld och skugga. Studier i den lyriska motsägelsen hos Werner Aspenström
1987 – Bakom den gröna dörren
1988 – Den hundrade poeten
1991 – Alkemins blå eld, razem z Oweini
1994 – Resans syster, poesin
1998 – Det splittrade alfabetet
2000 – De röda minustalen (zbiór poezji)
2002 – Det som muser viskat
2005 – Den nya kvinnostaden
2008 – Ett svar i 24 skärvor
2012 – Flodernas bok
2016 – Gutenberggalaxens nova: En essäberättelse om Erasmus av Rotterdam, humanismen och 1500-talets medierevolution
2020 – Livets tunna väggar

Nagrody i wyróżnienia

2006 – Gerard Bonniers essäpris
2007 – Aspenströmpriset
2007 – Gun och Olof Engqvists stipendium
2007 – Letterstedtska författarpriset
2008 – Sorescupriset
2012 – Stora fackbokspriset
2016 – Nagroda Augusta w kategorii literatura faktu za Gutenberggalaxens nova: En essäberättelse om Erasmus av Rotterdam, humanismen och 1500-talets medierevolution
2017 – Nagroda za esej Akademii Szwedzkiej
2020 – Övralidspriset

Przypisy

↑ Nina Burton [online], Albert Bonniers Förlag [dostęp 2020-12-14] .
↑ Nina Burton | Samfundet De Nio [online], samfundetdenio.se [dostęp 2020-12-14] .

[1] Nina Burton [online], Albert Bonniers Förlag [dostęp 2020-12-14] .

[2] Nina Burton | Samfundet De Nio [online], samfundetdenio.se [dostęp 2020-12-14] .

[1]

[2]

Fotel #1	Viktor Almquist (1913–1949) Eva Andén (1949–1962) Olle Holmberg (1962–1973) Astrid Lindgren (1973–1986) Inge Jonsson (1986–2019)
Fotel #2	Selma Lagerlöf (1913–1918) Sigrid Leijonhufvud (1918–1937) Elin Wägner (1937–1949) Stina Aronson (1949–1955) Elisabeth Tykesson (1956–1962) Eva Andén (1962–1967) Birgitta Trotzig (1967–1993)
Fotel #3	Karl Wåhlin (1913–1937) Hjalmar Gullberg (1937–1961) Anders R. Öhman (1962–2017)
Fotel #4	Ellen Key (1913–1926) Selma Lagerlöf (1926–1940) Eva Andén (1940–1949) Elsa Björkman-Goldschmidt (1950–1978) Kerstin Ekman (1978–1985) Astrid Lindgren (1986–1993)
Fotel #5	Erik Hedén (1913–1925) Martin Lamm (1926–1950) Algot Werin (1950–1975) Inge Jonsson (1976–1986) Anders Olsson (1986–1993)
Fotel #6	Kerstin Hård af Segerstad (1913–1930) Karin Boye (1931–1941) Irja Browallius (1941–1949) Margit Abenius (1949–1969) Gunnel Vallquist (1973–1988) Agneta Pleijel (1988–2015) Anna Williams (2015-2019)
Fotel #7	Göran Björkman (1913–1923) Albert Nilsson (1924–1936) Olle Holmberg (1936–1962) Karl Vennberg (1962–1995)
Fotel #8	Anna Maria Roos (1913–1918) Marika Stiernstedt (1918–1954) Sara Lidman (1955–1963) Astrid Lindgren (1963–1973) Ulla Isaksson (1973–1999)
Fotel #9	John Landquist (1913–1969) Knut Ahnlund (1969–1995)

Przyznawane corocznie	Wielka Nagroda Dziewięciu Lotten von Kræmers pris Stina Aronsons pris Karl Vennbergs pris De Nios Vinterpris De Nios julpris
Przyznawane nieregularnie	De Nios översättarpris John Landquists pris Samfundet De Nios Astrid Lindgren-pris Anders och Veronica Öhmans pris Särskilda pris
Nieprzyznawane	De Nios lyrikpris