Niszczyciele typu Matsu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | Dai-Nippon Teikoku Kaigun |
Wejście do służby | 1944 |
Zbudowane okręty | 18 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1530 ton |
Długość | 100 metrów |
Szerokość | 9,3 metrów |
Zanurzenie | 3,3 metra |
Napęd | 2 turbiny parowe, 19 000 KM |
Prędkość | 27,8 węzła |
Załoga | 211 |
Uzbrojenie | 3 działa 127 mm |
Niszczyciele typu Matsu – japońskie niszczyciele eskortowe z okresu II wojny światowej. Pierwszy okręt serii wszedł do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w 1944 roku. Zbudowano 18 okrętów tego typu, z czego 7 zatopiono podczas walk na Pacyfiku. Po wojnie część ocalałych okrętów została przekazana radzieckiej i chińskiej marynarce wojennej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okręty były przystosowane do masowej produkcji czasów wojny. Uzbrojenie dobrano w związku z doświadczeniami z dotychczasowych walk[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Eric W. Osborn: Destroyers. An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara: ABC-Clio, 2007. ISBN 1-85109-479-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- combinedfleet.com (ang.)
- www.globalsecurity.org (ang.)