Niszczyciele typu Sims – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niszczyciele typu Sims

Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	US Navy
Wejście do służby	1939-1940
Wycofanie	1945-1946
Zbudowane okręty	12
Okręty w służbie	0
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1570 t (standardowa) 2465 t (pełna)
Długość	106,2 m
Szerokość	11,0 m
Zanurzenie	4,1 m
Napęd	2 zespoły turbin parowych z przekładniami, 2 śruby
Prędkość	38,7 węzłów
Załoga	251
Uzbrojenie	4 armaty kalibru 127 mm 2 armaty Bofors kalibru 40 mm 8 wyrzutni torped kalibru 530 mm
Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele typu Sims – typ dwunastu amerykańskich niszczycieli z okresu II wojny światowej, które weszły do służby w United States Navy w latach 1939–1940.

Pięć okrętów zostało zatopionych w wyniku działań wojennych (cztery na Oceanie Spokojnym, jeden na Morzu Śródziemnym). Pozostałych siedem okrętów zostało wycofanych ze służby w latach 1945–1946.

• USS "Sims" (DD-409) (zatopiony w 1942 na Morzu Koralowym)
• USS "Hughes" (DD-410)
• USS "Anderson" (DD-411)
• USS "Hammann" (DD-412) (zatopiony w 1942 w pobliżu wyspy Midway)
• USS "Mustin" (DD-413)
• USS "Russell" (DD-414)
• USS "O’Brien" (DD-415) (zatopiony w 1942 w pobliżu Fidżi)
• USS "Walke" (DD-416) (zatopiony w 1942 koło wyspy Guadalcanal)
• USS "Morris" (DD-417)
• USS "Roe" (DD-418)
• USS "Wainwright" (DD-419)
• USS "Buck" (DD-420) (zatopiony w 1943 w pobliżu miasta Salerno)

• Niszczyciele typu Sims na stronie Destroyer History Foundation. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).