Nol de Ruiter – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1940 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Nol de Ruiter (ur. 6 kwietnia 1940 w Utrechcie) – holenderski piłkarz i trener piłkarski.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]W trakcie kariery de Ruiter grał w zespołach DOS Utrecht, Velox oraz USV Elinkwijk.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]De Ruiter karierę rozpoczynał jako asystent trenera NEC Nijmegen. Następnie, już samodzielnie prowadził zespoły FC Den Bosch, SC Cambuur, FC Wageningen oraz FC Utrecht, którym w 1985 roku zdobył Puchar Holandii. Potem trenował reprezentację Holandii B, a w 1990 roku został selekcjonerem pierwszej reprezentacji Holandii. Poprowadził ją w dwóch spotkaniach: 21 lutego 1990 roku w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z Włochami oraz 28 marca 1990 roku w przegranym 1:2 towarzyskim meczu ze Związkiem Radzieckim.
Następnie de Ruiter prowadził ADO Den Haag, reprezentację Egiptu oraz dwukrotnie FC Utrecht, który był jego ostatnim klubem w karierze.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na eu-football.info (ang.)