Ołeh Hołowczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ołeh Hołowczak
Олег Головчак

Data i miejsce urodzenia	1 marca 1951 Nowiczka
Narodowość	Ukrainiec
Alma mater	Politechnika Lwowska
Praca
Budynki	Tarnopolskie Obwodowe Muzeum Krajoznawcze

Ołeh Hołowczak (ukr. Олег Головчак, ur. 1 marca 1951 we wsi Nowiczka w obwodzie iwanofrankiwskim na Ukrainie) – ukraiński architekt. Członek Narodowego Związku Architektów Ukrainy od 1978 roku^[1]. Projektuje obiekty budowlane do celów mieszkalnych, publicznych i religijnych.

Ołeh Hołowczak urodził się w 1 marca 1951 we wsi Nowiczka w obwodzie iwanofrankiwskim. Wyborowi profesji oprócz innych powodów sprzyjała sytuacja rodzinna: brat Ołeha, Wołodymyr, jest inżynierem budownictwa, brat Jarosław był architektem, a brat Petro artystą^[2].

Skończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej w 1974 roku. Od razu po zakończeniu studiów otrzymał skierowanie do Tarnopola^[3], gdzie rozpoczął pracę w filii Instytutu "Dniprocywilprombud" (ukr. «Дніпроцивільпромбуд»)^[4]. Od 1983 roku pełnił funkcję kierownika grupy architektonicznej.

Obejmował stanowisko głównego architekta projektu w Spółce Akcyjnej "Terno-Kors" (ukr. АТ «Терно-Корс»), obecnie jest głównym architektem przedsiębiorstwa "Ternopilarchprojekt" (ukr. Тернопільське колективне творчо-виробниче підприємство «Тернопільархпроект»)^[5].

W 1981 został wybrany na sekretarza Tarnopolskiej Obwodowej Organizacji Związku Architektów USRR^[6]. Od 1990 do 1999 był przewodniczącym Tarnopolskiej Obwodowej Organizacji Narodowego Związku Architektów Ukrainy; w listopadzie 2014 roku ponownie objął to stanowisko^[7].

Ołeh Hołowczak tak wypowiedział się o swojej profesji:

Większość budowli zaprojektowanych przez Hołowczaka znajduje się w Tarnopolu.

W 1977 roku wraz z zespołem architektów pracował nad wnętrzami pałacu kultury "Oktiabr" (obecnie pałac kultury "Berezil" (ukr. «Березіль»). Za tę pracę zespół został nagrodzony dyplomami derżbudu USRR^[2].

30 grudnia 1982 roku odbyło się uroczyste otwarcie czterokondygnacyjnego budynku Obwodowego Muzeum Krajoznawczego, zbudowanego w Tarnopolu według projektu Ołeha Hołowczaka^[8][9]. Za tę pracę architekt został wyróżniony dyplomem ІХ Republikańskiego Przeglądu Prac Młodych Architektów Związku Architektów USRR, który odbył się w 1985 roku w Kijowie^[10].

W 1984 roku nastąpiło otwarcie nowo wybudowanego pomieszczenia Tarnopolskiego Akademickiego Teatru Lalki i Aktora^[1].

Ołeh Hołowczak zaprojektował także osiedle mieszkaniowe przy ulicy Łuczakiwskiego w tarnopolskiej dzielnicy Drużba (1987–2003)^[1].

Według projektu architekta w latach 1999–2002 została zbudowana w Tarnopolu greckokatolicka cerkiew pw. Świętego Jozafata^[11].

W 2000 roku przy ulicy Strzelców Siczowych w Tarnopolu został zbudowany budynek Archieparchii tarnopolsko-zborowskiej. W tym samym roku naprzeciwko budynku Archieparchii odsłonięto pomnik metropolity Andrzeja Szeptyckiego autorstwa Ołeha Hołowczaka i jego brata, artysty rzeźbiarza Petra Hołowczaka. W uroczystości 27 października uczestniczyli kardynał Lubomyr Huzar i ordynariusz Archieparchii tarnopolsko-zborowskiej Mychajło Sabryha^[12].

Kolejną pracą architekta jest dzwonnica cerkwi Zaśnięcia Bogurodzicy w mieście Dolina^[13].

Na początku lat 80. Ołeh Hołowczak stworzył projekt nowego gmachu dla Tarnopolskiej Obwodowej Biblioteki Uniwersalnej. Jednak budowa, rozpoczęta jeszcze w 1986, do dziś nie została skończona ze względu na brak funduszy^[14]. Pierwotnie zakończenie prac budowlanych planowano na 1989 rok^[15], lecz zostały one zamrożone i wznawiano je sporadycznie^[16]. Od czasu do czasu pojawiała się kwestia zmiany przeznaczenia budynku^[17].

Zdaniem Ołeha Hołowczaka, gdyby na projekt od 1991 roku przeznaczało się corocznie przynajmniej 500 tysięcy hrywien, byłby on już skończony^[18]. W przypadku utrzymania się obecnej sytuacji istnieje zagrożenie chaotycznego zabudowania placu Bohaterów Euromajdanu, gdzie znajduje się niedokończony budynek, co może mieć istotny wpływ na zepsucie wyglądu centrum Tarnopola^[19].