Oś miednicy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oś miednicy – środek geometryczny wszystkich punktów na poziomie każdej płaszczyzny miednicy. Przebiega od płaszczyzny wchodu prostopadle do płaszczyzny cieśni. W okolicy płaszczyzny cieśni zagina się na wysokości linii międzykolcowej do przodu. Następnie przechodzi przez płaszczyznę wychodu poniżej dolnego brzegu spojenia łonowego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Troszyński, Położnictwo - ćwiczenia, wyd. II, Warszawa: PZWL, 2015, s.31, ISBN 978-83-200-3830-9.