ORP Hetman Chodkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

ORP Hetman Chodkiewicz
	Historia
Wodowanie	1916
	Imperium Rosyjskie
Nazwa	Burżyn
Wejście do służby	1916
	Flota Czerwona
Nazwa	Burżyn; Gromkij
Wejście do służby	1919
Wycofanie ze służby	1920
	Polska
Nazwa	Hetman Chodkiewicz
Wejście do służby	1921
Wycofanie ze służby	18 września 1939
Los okrętu	zatopiony w okolicach Mostów Wolańskich
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	114 ton
Długość	36,0 m
Szerokość	5,54 m
Zanurzenie	0,75 m
	Napęd
	maszyna parowa o mocy 110 KM
Prędkość	13 km/h
	Uzbrojenie
	2 działa 75 mm, 4 ckm (przed przekształceniem); 4 nkm plot. (2 x II), 4 ckm, miny
Załoga	32 ludzi

ORP "Hetman Chodkiewicz" – rzeczny statek uzbrojony, później statek uzbrojony obrony przeciwlotniczej Marynarki Wojennej II RP.

Statek typu bocznokołowiec wchodzący w skład Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej początkowo jako statek uzbrojony, a w latach trzydziestych po modernizacji i zmianie uzbrojenia statek uzbrojony obrony przeciwlotniczej.

W 1939 roku wchodził w skład II dywizjonu Flotylli Rzecznej. W chwili wybuchu wojny został zakotwiczony w rejonie Mostów Wolańskie na rzece Prypeć. W dniu 8 września wziął udział w obronie mostów w czasie ataku lotnictwa niemieckiego i zestrzelił kilka samolotów (trzy lub cztery). W dniu 11 września po podporządkowaniu Flotylli Rzecznej dowódcy Okręgu Korpusu IX gen. bryg. Franciszkowi Kleebergowi wszedł w skład pododcinka „Mosty Wolańskie”, który miał za zadanie obronę tych mostów i w razie zagrożenia ich zniszczenia.

W dniu 17 września, po wkroczeniu wojsk radzieckich na teren Polski, statek pozostawał w rejonie Mostów Wolańskich. W dniu 18 września 1939 roku został zatopiony przez własną załogę, zgodnie z rozkazem gen. F. Kleeberga o zniszczeniu sprzętu wodnego przed wkroczeniem wojsk radzieckich. Załoga statku wraz z innymi marynarzami Flotylli Rzecznej dotarła do Moroczna, gdzie weszła w skład grupy gen. Orlik-Rückemann.

Dowódca:

por. mar. rez. Edward Kulesza (1939)

Przypisy

Bibliografia

Mariusz Borowiak: Statki uzbrojone Flotylli Pińskiej. Edipresse Polska S.A., 2014, seria: Wielki Leksykon Uzbrojenia. Wrzesień 1939. Tom 48. ISBN 978-83-7945-007-7.
Józef Wiesław Dyskant: Flotylla Rzeczna Marynarki Wojennej 1919-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08251-0.
Jerzy Pertek: Marynarze generała Kleeberga. Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, 1986. ISBN 83-05-11340-X.
Jerzy Pertek: Wielkie dni małej floty. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1981.
Statek uzbrojony „Hetman Chodkiewicz. „Żołnierz Polski”. 15, 1984.

Monitory rzeczne typu „B” (gdańskie)	ORP „Warszawa” ORP „Horodyszcze” ORP „Pińsk” ORP „Toruń”
Monitory rzeczne „krakowskie”	ORP „Kraków” ORP „Wilno”
Kanonierki rzeczne	„Zaradna” „Zuchwała” „Zawzięta”
Kutry uzbrojone	KU 1 KU 2 KU 3 KU 4 KU 5 KU 16 KU 17 KU 18 KU 19 KU 21 KU 22 KU 23 KU 24 KU 25 KU 26 KU 27 KU 28 KU 29
Ciężkie kutry uzbrojone	ORP „Nieuchwytny”
Statki sztabowe	ORP „Admirał Sierpinek”
Kutry zwiadu artyleryjskiego i łączności	KU 6 KU 7
Kutry meldunkowe	KM 8 KM 9 KM 12 KM 13 KM 14 KM 15
Ścigacze rzeczne	KU-30
Statki uzbrojone	„Wilno” „Różycki” ORP „Admirał Dickman” ORP „Generał Szeptycki” ORP „Hetman Chodkiewicz” ORP „Generał Sikorski” „Pancerny I”
Okręty minowe i trałowce rzeczne	„Mątwa” T 1 T 2 T 3 T 4 T 5 T 6 T 7
Jednostki pomocnicze	„Hetman Żółkiewski” „Neptun” „Kiliński” „Generał Sosnkowski”