Obrońca – Wikipedia, wolna encyklopedia

obrońca – w prawie: pełnomocnik występujący w imieniu oskarżonego na podstawie udzielonego pełnomocnictwa lub decyzji sądu
obrońca – w piłce nożnej: zawodnik mający za zadanie zapobiegać atakom napastników przeciwnika na bramkę
rzucający obrońca – w koszykówce: pozycja w zespole
obrońca – w futbolu amerykańskim: zawodnik starający się szarżować przeciwnika niosącego piłkę