Obszar Chronionego Krajobrazu Środkowej Grabi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obszar Chronionego Krajobrazu Środkowej Grabi
obszar chronionego krajobrazu
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Mezoregion

Wysoczyzna Łaska

Data utworzenia

1989

Powierzchnia

6558 ha

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Obszar Chronionego Krajobrazu Środkowej Grabi”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Obszar Chronionego Krajobrazu Środkowej Grabi”
Ziemia51°34′24″N 19°13′42″E/51,573333 19,228333
Grabia w Łasku

Obszar Chronionego Krajobrazu Środkowej Grabiobszar chronionego krajobrazu utworzony w 1989 roku. W 1993 roku decyzją Rady Miasta i Gminy w Łasku zasięg obszaru został powiększony aż do południowo-zachodniej granicy gminy. Granice Obszaru wyznaczono Rozporządzeniem Wojewody Sieradzkiego z dnia 31 lipca 1998 r.[1]

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Położony w zachodniej części województwa łódzkiego. Łączna powierzchnia wynosi 6558 ha, z czego ok. 502,32 ha stanowią lasy zarządzane przez leśnictwa: Grabia, Dobroń, Kopyść, Sędziejowice i Luciejów w nadleśnictwie Kolumna wchodzące w skład RDLP w Łodzi.

Obszar znajduje się na Wysoczyźnie Łaskiej obejmując dolinę rzeki Grabi w jej środkowym biegu wraz z dopływami: Pałusznicą i Końską. Grabia, będąca prawostronnym dopływem Widawki (dorzecze Odry) jest uznawana za jedną z najczystszych rzek nizinnych w Polsce.

Samo koryto rzeki Grabi jest użytkiem ekologicznym od 1993 roku[1][2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie obszaru znajdują się liczne starorzecza i niewielkie naturalne zbiorniki eutroficzne, a rzeka na tym odcinku silnie meandruje. Środowisko jest zróżnicowane: występują tu wydmy śródlądowe pokryte murawami napiaskowymi jak i mokradła oraz tereny podmokłe. Znajdują się tu też liczne niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie. Można tu spotkać różne typy siedliskowe lasu: łęgi topolowe, łęgi wierzbowe, łęgi olszowe, łęgi jesionowe, olsy źródliskowe oraz bory sosnowe.

Rzeka ta odznacza się niezwykłym bogactwem fauny. Badania zoologiczne prowadzone tu od 1928 roku przez Uniwersytet Łódzki wykazały występowanie tu 800 gatunków, w tym 80 odkrytych po raz pierwszy w Polsce, a dwa gatunki okazały się nowymi dla nauki. Występuje tu wiele gatunków rzadkich i chronionych, m.in.:

Z flory na uwagę zasługują m.in.: okrężnica bagienna, łączeń baldaszkowy, marek szerokolistny i włosienicznik błotny.

Inne formy ochrony rzeki Grabi

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Uchwała Nr IV/15/201 5 Rady Miejskiej w Łasku z dnia 28 stycznia 2015 r. w sprawie przyjęcia Aktualizacji Programu Ochrony Środowiska na lata 2014 - 2017 z perspektywą na lata 2018 - 2021 dla Gminy Łask. [w:] Dz. Urz. Województwa Łódzkiego poz. 972 [on-line]. 2015-03-13. s. 55–56. [dostęp 2018-08-06].
  2. Użytek ekologiczny (nie nadano nazwy). [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]