Obszar aktywny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obszar aktywny obserwowany w trzech różnych zakresach promieniowania (od góry): zakres widzialny (MDI/SOHO) -- poziom fotosfery, zakres ultrafioletowy linia helu II 30,4 nm (EIT/SOHO) -- poziom chromosfery, zakres ultrafioletowy linia Fe XII 19,5 nm (EIT/SOHO) -- poziom korony. Rozmiar przedstawionego obszaru aktywnego w zakresie widzialnym jest 30 razy większy niż rozmiar Ziemi. W linii He II możemy zaobserwować w miejscu obszaru aktywnego pojaśnienia chromosferyczne. W linii Fe XII obserwujemy wznoszące się nad jasnym obszarem aktywnym struktury pętlowe. Źródło: SOHO

Obszar aktywny to obszar atmosfery słonecznej, w którym obserwuje się całe spektrum zjawisk aktywnych na wszystkich poziomach tej atmosfery. Poszczególne zjawiska aktywne pojawiają się w zależności od stanu rozwoju obszaru aktywnego.

Pojawianie się nowego obszaru aktywnego jest związane z wynurzaniem się wiązki pola magnetycznego, tworzonego w procesie dynama u podstaw strefy konwekcyjnej. W zależności od natężenia pola i skomplikowania wiązki w poszczególnych warstwach atmosfery obserwuje się różne zjawiska.

W fotosferze na obszar aktywny składają się:

dwubiegunowe obszary pól magnetycznych
pochodnie fotosferyczne
plamy lub grupy plam słonecznych o różnym stopniu rozwoju

W chromosferze obserwowane są:

pola pochodni chromosferycznych
protuberancje
rozbłyski chromosferyczne

W koronie obserwowane są:

jasne pętle rentgenowskie
proporce koronalne
rozbłyski rentgenowskie
koronalne wyrzuty masy

Rozmiary oraz czas życia obszaru aktywnego mogą być bardzo różne. Najmniejsze, efemeryczne obszary aktywne, istnieją ledwie kilkanaście godzin, największe nawet kilka miesięcy.