Obwód czernihowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obwód czernihowski
Чернігівська область
	Obwód
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Siedziba	Czernihów
Kod ISO 3166-2	UA-74
Przewodniczący ODA	Anna Kowałenko
Powierzchnia	31 903 km²
Populacja (2021); • liczba ludności	; 976 701
Tablice rejestracyjne	CB; IB
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba rejonów	5
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Obwód czernihowski (ukr. Чернігівська область) – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży w północnej części Ukrainy, na północy graniczy z Białorusią i Rosją, na wschodzie z obwodem sumskim, na południowym wschodzie z obwodem połtawskim, na południu i zachodzie z obwodem kijowskim.

Obwód został utworzony 7 października 1932. Stolicą obwodu jest Czernihów.

Historia

W czasach przynależności do Królestwa Polskiego magdeburskie prawa miejskie z rąk Wazów otrzymały m.in. Pryłuki, Nowogród Siewierski, Czernihów, Nieżyn, Borzna i Ostrz. Czernihów był stolicą województwa czernihowskiego, położonego w prowincji małopolskiej Korony Królestwa Polskiego. Obszar obwodu leżał w granicach Polski do 1667 r., a utratę potwierdził pokój Grzymułtowskiego w 1686 r.

Główny artykuł: Rosyjska okupacja obwodu czernihowskiego.

Wskutek inwazji Rosji na Ukrainę część obwodu czernihowskiego znajdowała się pod rosyjską okupacją między 24 lutego a 3 kwietnia 2022 roku. W jej wyniku zginęło 478 cywilów, w tym 68 dzieci, kolejne 692 osoby zostały ranne, a miasto obwodowe Czernihów znajdowało się w oblężeniu. Do zbrodni wojennych doszło także w mniejszych miejscowościach. Pomimo wycofania wojsk okupacyjnych Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej kontynuują ataki artyleryjskie, dronowe i rakietowe na obwód czernihowski, głównie przeciwko miejscowościom przygranicznym oraz miastu Czernihów.

Miasta

	Miasto	Populacja (2016)^[3]
1.	Czernihów	294 095
2.	Niżyn	71 814
3.	Pryłuki	57 137
4.	Bachmacz	18 441
5.	Nosówka	13 856
6.	Nowogród Siewierski	13 652
7.	Koriukówka	12 999
8.	Horodnia	12 273
9.	Mena	12 004
10.	Snowśk	11 343
11.	Bobrowica	11 295
12.	Icznia	11 224
13.	Borzna	10 294
14.	Semeniwka	8 420
15.	Oster	6 180
16.	Baturyn	2 581

Przypisy

↑ Статистичний збірник «Регіони України» 2016. Частина І [online] [dostęp 2021-06-28] (ukr.).
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online] [dostęp 2021-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-26] (ukr.).
↑ Чисельнiсть наявного населення України на 1 січня 2016 року [online] [dostęp 2021-06-28] (ukr.).}

Linki zewnętrzne

[1] Статистичний збірник «Регіони України» 2016. Частина І [online] [dostęp 2021-06-28] (ukr.).

[2] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online] [dostęp 2021-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-26] (ukr.).

[3] Чисельнiсть наявного населення України на 1 січня 2016 року [online] [dostęp 2021-06-28] (ukr.).}

[krym-4] Sewastopol i Republika Autonomiczna Krymu zostały jednostronnie inkorporowane do Rosji w 2014 roku; na arenie międzynarodowej są uznawane za część Ukrainy.

[1]

[2]

[3]

[A]

Obwody	charkowski chersoński chmielnicki czerkaski czernihowski czerniowiecki dniepropetrowski doniecki iwanofrankiwski kijowski kirowohradzki lwowski ługański mikołajowski odeski połtawski rówieński sumski tarnopolski winnicki wołyński zakarpacki zaporoski żytomierski
Republika autonomiczna	Autonomiczna Republika Krymu^[A]
Miasta wydzielone	Kijów Sewastopol^[A]
Miasta obwodowe	Charków Chersoń Chmielnicki Czerkasy Czernihów Czerniowce Dniepr Donieck Iwano-Frankiwsk Kijów Kropywnycki Lwów Ługańsk Mikołajów Odessa Połtawa Równe Sumy Tarnopol Winnica Łuck Użhorod Zaporoże Żytomierz Symferopol^[A]