French
DeutschObywatelska Partia Konserwatywna – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia | 10 listopada 2001 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe | |
| Barwy | |
| Strona internetowa | |
Obywatelska Partia Konserwatywna (słow. Občianska konzervatívna strana, OKS) – słowacka konserwatywna partia polityczna założona w 2001. OKS należy do Partii Europejskich Konserwatystów i Reformatorów[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]OKS została założona przez dawnych członków Partii Demokratycznej, wśród których znaleźli się m.in. Peter Tatár, František Šebej, Peter Osuský i Juraj Lang, związani z jej konserwatywnym skrzydłem. Ugrupowanie zostało zarejestrowane przez MSW 7 grudnia 2001.
OKS opowiedziała się za członkostwem Słowacji w NATO i Unii Europejskiej, jednak zarazem przeciwko biurokratyzacji tej ostatniej. Wystąpiła z programem wolnorynkowym, domagając się ograniczenia roli państwa w gospodarce oraz kontynuacji prywatyzacji. Opowiedziała się za reformą administracji publicznej, służby zdrowia i szkolnictwa. W dziedzinie społecznej domagała się poszanowania dla praw jednostki oraz dla tradycyjnych wartości.
W 2001 na przewodniczącego ugrupowania został wybrany Peter Tatár, zaś jego zastępcami zostali František Šebej, Peter Osuský, Juraj Lang i René Bílik. Od 2007 funkcję przewodniczącego pełnił Peter Zajac. W 2012 zastąpił go Ondrej Dostál.
Partia bez powodzenia ubiegała się o mandaty w wyborach parlamentarnych 2002 i 2006, uzyskując odpowiednio 0,32% i 0,27% głosów. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 zebrała 1,00% głosów, zaś w 2009 – 2,10% (w koalicji z KDS). W wyborach w 2010 przedstawiciele OKS kandydowali z listy ugrupowania Most-Híd, uzyskując 4 mandaty w Radzie Narodowej[2]. Jesienią 2011 OKS zerwała współpracę z Most-Híd[3]. František Šebej opuścił wówczas OKS[4]. W 2012 partia utraciła reprezentację parlamentarną – Peter Osuský przeszedł do Wolności i Solidarności, OKS nawiązała współpracę wyborczą ze Zwyczajnymi Ludźmi[5], ostatecznie jej liderzy zrezygnowali ze startu wyborach z ramienia tego ugrupowania. W 2016, 2020 i 2023 Ondrej Dostál był wybierany na posła z ramienia Wolności i Solidarności[6][7][8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ OKS vstúpila do Aliancie európskych konzervatívcov a reformistov. sme.sk, 25 marca 2011. [dostęp 2013-10-24]. (słow.).
- ↑ Most-Híd pustí na koaličnú radu poslanca za OKS. sme.sk, 25 czerwca 2011. [dostęp 2013-10-24]. (słow.).
- ↑ Béla Bugár: Pokojná rozlúčka s OKS. sme.sk, 31 października 2011. [dostęp 2013-10-24]. (słow.).
- ↑ František Šebej vystúpil z OKS. oks.sk, 12 października 2011. [dostęp 2013-10-24]. (słow.).
- ↑ OKS ide s Matovičom, Osuský so Sulíkom. sme.sk, 3 listopada 2011. [dostęp 2013-10-24]. (słow.).
- ↑ Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06]. (słow.).
- ↑ Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
- ↑ Andrej Kuzmány: Kto sa prekrúžkoval do parlamentu? Pozrite si zoznam 150 poslancov (voľby 2023). sme.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alexander Botev: Analýzy predvolebných programov 2002: Občianska konzervatívna strana. prave-spektrum.sk, 14 sierpnia 2002. [dostęp 2013-10-24]. (słow.).