Oddziaływania antagonistyczne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Oddziaływania antagonistyczne – rodzaj zależności międzygatunkowych między populacjami biocenozy (ożywionej części ekosystemu), uznawany za niekorzystny dla jednej lub obu populacji zajmujących to samo środowisko.
Wśród zależności antagonistycznych są wyróżniane[1][2]:
- konkurencja (zob. m.in. zasada Gausego, wzrost logistyczny liczebności populacji, oscylacje i fluktuacje liczebności populacji),
- pasożytnictwo,
- drapieżnictwo (zob. równanie Lotki-Volterry, wzrost logistyczny liczebności populacji),
- allelopatia,
- amensalizm.
Bardzo silne oddziaływania antagonistyczne mają charakter eksploatacji populacji. Do tej grupy oddziaływań międzygatunkowych zalicza się eksploatację przyrody przez człowieka[3][4][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krebs 1997 ↓, s. 497–522.
- ↑ Weiner 2003 ↓, s. 329–395.
- ↑ Weiner ↓, s. 329–395.
- ↑ Krebs 1997 ↓, s. 317–340.
- ↑ Trojan 1985 ↓, s. 263–270.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- January Weiner: Życie i ewolucja biosfery. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003. ISBN 83-01-14047-X.
- Charles J. Krebs: Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-14047-X.
- Ekologia biocenoz. W: Przemysław Trojan: Ekologia ogólna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. ISBN 83-01-02275-2.
- Andrzej Kołodziejczyk: Encyklopedia: Biologia. Spojrzenie na życie i biosferę > Oddziaływania międzygatunkowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 131–136. ISBN 83-01-13767-3.