Ogończyk wiązowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ogończyk wiązowiec
Satyrium w-album
(Knoch, 1782)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

modraszkowate

Podrodzina

ogończyki

Rodzaj

Satyrium

Gatunek

ogończyk wiązowiec

Gąsienica

Ogończyk wiązowiec (Satyrium w-album) − gatunek owada z rzędu motyli, z rodziny modraszkowatych (Lycaenidae). Występuje jedno pokolenie (czerwiec-sierpień). Zasiedla wilgotne lasy liściaste, przede wszystkim łęgi, ale też przydrożne zadrzewienia, termofilne zarośla na zboczach i tereny zieleni miejskiej. Imago odwiedza kwiaty, przeważnie należące do roślin z rodziny selerowatych, czasem siada też na wilgotnej ziemi. Gąsienica rozwija się na wiązach, w Polsce na wiązie szypułkowym, wiązie pospolitym (polnym) i wiązie górskim. Występuje w całym kraju ale postać dorosła jest rzadko obserwowana, łatwiej odnaleźć gąsienice. Zimuje jajo[1].

Motyl rozprzestrzeniony od Półwyspu Iberyjskiego przez większość Europy, południe Syberii, Turcję, Kaukaz po rosyjski Daleki Wschód, Japonię, Koreę i północno-wschodnie Chiny[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Buszko J., Masłowski J.: Motyle dzienne Polski. Nowy Sącz: Wydawnictwo "Koliber", 2008, s. 80-81. ISBN 978-83-925150-4-3.
  2. Markku Savela: Satyrium. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2017-05-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]