Ogoniok – Wikipedia, wolna encyklopedia
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | |
Język | |
Pierwszy numer | 21 grudnia 1899 |
ISSN | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
„Ogoniok” (ros. Огонёк, ‘ognik’) – radziecki i rosyjski tygodnik ilustrowany wydawany od 1899 roku (pierwszy numer ukazał się 21 grudnia 1899). Siedziba gazety znajduje się w Moskwie.
Zamysłem założyciela periodyku „Ogoniok”, Michaiła Kolcowa, było stworzenie czasopisma konkurencyjnego dla pism tradycyjnych, ówcześnie nazywanych burżuazyjnymi. Redaktor deklarował jednocześnie awangardowość swoich poczynań. Program, treści i przekaz były swoistą próbą stworzenia alternatywnego kanału komunikacji. Siłą miały być rysunki, ilustracje, łatwo przyswajalne teksty. Z czasopismem związana jest tradycja literackiego, półbeletrystycznego dokumentu.
„Ogoniok” jako jedno z nielicznych czasopism rosyjskich przeżył represje polityczne czasów stalinizmu i funkcjonuje do dziś.
Tygodnik jest współwydawcą serii książek „Narodnaja biblioteka «Ogońka»”[1].
Najpopularniejsi autorzy tygodnika to Dmitrij Bykow, Dmitrij Gubin, Dmitrij Sabow.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- strona oficjalna (ros.)
- reportaż tygodnika „Ogoniok”
- archive 1945–1991 (ros.)