Okulistyka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Okulistyka (łac. oculus – oko), oftalmologia (gr. ophthalmos – oko) – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób oczu[1][2]. W Polsce konsultantem krajowym okulistyki od 1 czerwca 2017 jest prof. dr hab. n. med. Marek Rękas[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Według historyków indyjskich pierwsze operacje okulistyczne wykonywano już 4,5 tys. lat p.n.e. Jest to teza sporna, z uwagi na brak źródeł. Pierwszą pisemną wzmiankę o operacji okulistycznej zawiera Kodeks Hammurabiego (spisany ok. 1772 p.n.e.), w którym paragraf 215 opisuje operację usunięcia ropnia worka łzowego[4].
Pionierem operacji na oku w medycynie współczesnej był XVI-wieczny Niemiec Georg Bartisch (1536–1606), który w 1583 roku usunął gałkę pacjentowi z powodu raka[5]. W 1709 roku Michel Brisseau odkrył, że przyczyną zaćmy jest zmętnienie soczewki w oku. Pierwsze szpitale okulistyczne powstawały kolejno w Wiedniu (1786), Londynie (1804, Moorfields Eye Hospital) i Petersburgu (1806)[5].
Pierwszy polski ośrodek okulistyki (Instytut Oftalmiczny) założył w 1823 roku Wiktor Feliks Szokalski[5], uznawany za ojca polskiej okulistyki.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ okulistyka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-01] .
- ↑ Program specjalizacji w dziedzinie OKULISTYKI dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I stopnia. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2019-05-31. [dostęp 2021-06-01].
- ↑ Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2021-06-01].
- ↑ Witold Orłowski: Okulistyka współczesna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1992, s. 7.
- ↑ a b c Tadeusz Brzeziński (red.): Historia medycyny. Warszawa: 1988, s. 441–443. ISBN 83-200-1244-9.