Oleg Łogwin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oleg Łogwin
Олег Логвин
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1959
Mińsk

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 kolarstwo
(jazda na czas druż.)
Mistrzostwa świata
srebro Praga 1981 druż. na czas
brąz Goodwood 1982 druż. na czas
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Oleg Nikołajewicz Łogwin (ros. Олег Николаевич Логвин, ur. 23 maja 1959 w Mińsku) – radziecki kolarz szosowy, mistrz olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Oleg Łogwin osiągnął w 1977 roku, kiedy razem z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata juniorów. Trzy lata później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Moskwie, gdzie wspólnie z Jurijem Kaszyrinem, Siergiejem Szełpakowem i Anatolijem Jarkinem zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. Był to jego jedyny start olimpijski. W drużynowej jeździe na czas zdobył jeszcze dwa medale: srebrny na mistrzostwach świata w Pradze w 1981 roku (razem z Siergiejem Kadackim, Jurijem Kaszyrinem i Anatolijem Jarkinem) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Goodwood w 1982 roku (razem z Jurijem Kaszyrinem, Siergiejem Woroninem i Ołehem Czużdą). Ponadto w 1980 roku był najlepszy w klasyfikacji generalnej holenderskiego Olympia's Tour, a w 1992 roku wygrał wyścig Porto-Lizbona. W 1982 roku zajął drugie miejsce w brytyjskim Milk Race, a dwa lata później był wicemistrzem kraju w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]