Olgierd Darżynkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1943–1990 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | dyrektor Biura Ochrony Rządu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Olgierd Piotr Darżynkiewicz (ur. 8 marca 1923 w Dojlidach, zm. 28 lutego 2000 w Warszawie) – generał brygady Milicji Obywatelskiej, dyplomata, tłumacz, olimpijczyk z Helsinek w 1952. W latach 1983–1989 dyrektor Biura Ochrony Rządu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Józefa i Kazimiery. Po ataku ZSRR na Polskę został deportowany na Syberię.
Kariera wojskowa
[edytuj | edytuj kod]Od maja 1943 żołnierz 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki[1]. Uczestnik walk pod Lenino, następnie przeszedł cały szlak bojowy 1 Armii Wojska Polskiego. Po wojnie, w latach 1945–1947 brał udział w zwalczaniu podziemia zbrojnego i jednostek UPA. Od lutego do września 1946 odbył kurs oficerów informacji[1]. Wieloletni oficer Zarządu II SG WP. W sierpniu 1975 ukończył wyższy dwumiesięczny kurs przy Akademii Dyplomatycznej w ZSRR. Od grudnia 1981 do stycznia 1983 zastępca dyrektora, a w okresie od 14 stycznia 1983 do 1 lipca 1989 dyrektor Biura Ochrony Rządu. W październiku 1984 na mocy uchwały Rady Państwa PRL awansowany do stopnia generała brygady Milicji Obywatelskiej. Akt nominacyjny wręczył mu w Belwederze 10 października 1984 przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński.
Od września 1989 do marca 1990 pracował w Konsulacie Generalnym PRL w Mińsku. W kwietniu 1990 przeszedł w stan spoczynku.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera EII-14-6)[2].
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]W latach 1950–1968 zawodnik Legii Warszawa. W tym czasie czterokrotnie był mistrzem Polski (1952, 1957–1959) w strzelaniu do rzutków trap. Reprezentował Polskę podczas igrzysk olimpijskich w Helsinkach w 1952 zajmując 20. miejsce[3].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żonaty, miał dwoje dzieci.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej
- Medal im. Ludwika Waryńskiego (1988)[4]
- Zasłużony Mistrz Sportu
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (18 czerwca 1999)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dane z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
- ↑ Biogram na stronie PKOl. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ W uznaniu zasług /w/ Życie Partii, nr 22, 2 listopada 1988, s. 18
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 27, poz. 417
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.)