Optowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Optowa (ukr. Оптова) – była kolonia i majątek (folwark) w gminie Bielska Wola powiatu sarneńskiego województwa wołyńskiego II Rzeczypospolitej^[1]. Poczta właściwa dla Optowej znajdowała się w Maniewiczach^[1]. Optowa przynależała do Parafii Przemienienia Pańskiego w Maniewiczach.

W XIX w. chutor w gminie Bielska Wola powiatu łuckiego guberni wołyńskiej (90 mieszkańców w 14 domach)^[2].

9 grudnia 1915 roku 4 pułk piechoty Legionów Polskich zajął pozycje pod Optową i przystąpił do ich rozbudowy^[3]. Placówki, a za nimi okopy I linii biegły na zachód i południowy zachód od Optowej^[4]. Przez przeszło sześć miesięcy pułk prowadził walki pozycyjne i potyczki patroli. Czas wolny od służby na ubezpieczeniach i pracy nad ciągłym ulepszeniem technicznym odcinka wykorzystano na podniesienie poziomu wyszkolenia żołnierzy oraz pracę kulturalno-światową^[3]. Między innymi powołano szkoły (podoficerską, rekrucką, zwiadowców i sanitarną) oraz biblioteki batalionowe i kompanijne, a także chór pułkowy^[3]. 29 maja 1916 roku pod Optową po raz pierwszy uroczyście obchodzono rocznicę powstania pułku^[5].

Odcinek zajmowany przez 4 pp i III batalion 6 pułku piechoty stał się polem bitwy pod Kostiuchnówką, stoczonej w dniach 4–6 lipca 1916 przez Legiony Polskie z rosyjskim 46 Korpusem Armijnym^[6]. Odcinek broniony przez 4 pp i III/6 pp atakowały cztery pułki rosyjskiej 100 Dywizji Piechoty^[7].

Latem 1943 roku większość mieszkańców Optowej schroniła się w lasach korzystając z ochrony oddziału partyzanckiego Józefa Sobiesiaka. Osada całkowicie spalona przez oddziały UPA, jedna sześcioosobowa rodzina została zamordowana (ocalało ciężko ranne dziecko)^[8].

• Adam Lewicki: Zarys historji wojennej 4-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. IV: Karabin – Lehmann. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1934.