Order Alawitów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Order Alauitów
Awers
Awers I kl. do 1955
Baretka
Baretka I kl.do 1955
Baretka
Baretka II kl. do 1955
Baretka
Baretka III kl. do 1955
Baretka
Baretka IV kl. do 1955
Baretka
Baretka V kl. do 1955
Awers
Awers I kl. od 1956
Baretka
Baretka I kl. od 1956
Baretka
Baretka II kl. od 1956
Baretka
Baretka III kl. od 1956
Baretka
Baretka IV kl. od 1956
Baretka
Baretka V kl. od 1956
Ustanowiono

11 stycznia 1913
zref. w 1956

Powyżej

do 1955: brak
od 1956: Order Zasługi Woj.

Poniżej

do 1955: Medal Zasługi Woj.
od 1956: Order Zasługi Cyw.

Order Alawitów, daw. Order Alauitów (franc. pocz. Ouissam Alaouite Cherifien, od 1966 Ouissam Alaouite) – początkowo najwyższe odznaczenie państwowe Królestwa Marokańskiego ustanowione 11 stycznia 1913 przez króla Jusufa ibn Hassana w miejsce dotychczasowego Orderu Hafida. Od reformy systemu orderowego z 14 grudnia 1966 jest szóstym odznaczeniem marokańskim, a zarazem orderem dynastycznym Alawitów.

Order podzielony został na pięć klas:

  • I kl. – Wielka Wstęga (Grand Cordon)
  • II kl. – Wielki Oficer (Grand Officier)
  • III kl. – Komandor (Commandeur)
  • IV kl. – Oficer (Officier)
  • V kl. – Kawaler (Chevalier)

Wielkim Mistrzem orderu jest zawsze panujący władca odznaczony z urzędu Wielką Wstęgą.

Wstęga orderowa początkowo była jednolicie pomarańczowa, a w 1956 dodano białe paski wzdłuż brzegów.

Odznaczeni

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Alawitów.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Orderem Alawitów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]