Orzelec Duży – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | 282[2] |
Strefa numeracyjna | 15 |
Kod pocztowy | 28-232[3] |
Tablice rejestracyjne | TSZ |
SIMC | 0798713[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego | |
Położenie na mapie gminy Łubnice | |
50°23′52″N 21°08′28″E/50,397778 21,141111[1] |
Orzelec Duży – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Łubnice[4][5].
W 1565 roku wieś w powiecie wiślickim województwa sandomierskiego kupił od Olbrachta Łaskiego kasztelan rawski Stanisław Wolski[6]. Wieś Orzelec Wielki wchodziła w 1662 roku w skład majętności łubnickiej Łukasza Opalińskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 93787
- ↑ Wieś Orzelec Duży w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-09-29] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 873 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 109-110.
- ↑ Jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 159.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Orzelec (1) O. Wielki al. Duży, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 612 .