Osiedle Chemików – Wikipedia, wolna encyklopedia

Osiedle
część miasta Oświęcimia
Ilustracja
Bloki w starym budownictwie
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

oświęcimski

Miasto

Oświęcim

SIMC

0925117

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Osiedle”
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego
Mapa konturowa powiatu oświęcimskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Osiedle”
Położenie na mapie Oświęcimia
Mapa konturowa Oświęcimia, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiedle”
Ziemia50°02′09″N 19°14′20″E/50,035791 19,238780

Osiedle[1], Osiedle Chemików – największe osiedle w Oświęcimiu, posiadające 190 bloków mieszkalnych.

Pierwsze ceglane bloki zostały wybudowane przez niemieckich okupantów podczas II wojny światowej dla kadry kierowniczej zakładów chemicznych. Zabudowę tę nazywano do lat 50. XX wieku Kolonią A. Następnie powstała na wschodzie Kolonia B jako typowe dla PRL-u blokowisko z wielkiej płyty. W latach 60. nazywano je Pekinem[2].

W 1983 powstała parafia św. Maksymiliana Męczennika w Oświęcimiu.

Na południu osiedla dominują bloki 2-piętrowe, natomiast na północy bloki 4-piętrowe. Dla tego osiedla charakterystyczne są bloki budowane w starym budownictwie, wyróżniają się one gzymsami, innymi zdobieniami oraz dachówkowym skośnym dachem. W zachodniej części osiedla znajdują się bloki i wieżowce 10-piętrowe, tzw. s-centrum. Na tym osiedlu znajduje się Oświęcimskie Centrum Kultury (w skrócie OCK) i kościół św. Maksymiliana.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]