Ostronos rudy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ostronos rudy
	Nasua nasua
	(Linnaeus, 1766)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Rodzina	szopowate
Rodzaj	ostronos
Gatunek	ostronos rudy
Podgatunki
	N. nasua aricana Vieira, 1945; N. n. boliviensis Cabrera,1956; N. n. candace Thomas, 1912; N. n. cinerascens Lönnberg, 1921; N. n. dorsalis Gray, 1866; N. n. manium Thomas, 1912; N. n. molaris Merriam, 1902; N. n. montana Tschudi, 1844; N. n. nasua Linnaeus, 1766; N. n. quichua Thomas, 1901; N. n. solitaria Schinz, 1823; N. n. spadicea Olfers, 1818; N. n. vittata Tschudi, 1844;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Ostronos rudy^[3]^[4], koati^[4] (Nasua nasua) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny szopowatych.

Występowanie

Zamieszkuje Amerykę Południową. Preferuje tereny leśne. Nie występuje w wysokich Andach, zaobserwowano go na wysokości do 2500m.n.p.m^[5].

Opis

Ma rudobrązowe futro na ciele, natomiast jego brzuch jest żółtawy. Na ogonie posiada ciemniejsze pierścienie. Długość ciała bez ogona wynosi 41–67 cm, długość samego ogona to 40–68 cm. Waży do 6–7 kg.

W naturze ostronos rudy żyje do 7–8 lat, a w warunkach domowych lub w ogrodzie zoologicznym na ogół do ok. 14 lat (w skrajnych przypadkach nawet do ok. 18 lat).

Zwierzę stadne, ruchliwe, aktywne w ciągu dnia. W grupie może być do 30 osobników. Bardzo łatwo się oswaja.

Żywi się owadami i innymi bezkręgowcami, a także drobnymi kręgowcami i owocami.

Rozród

Ruja u ostronosa rudego jest pomiędzy październikiem, a marcem. Ciąża trwa około 75 dni. W jednym miocie średnio rodzą się 4 młode, natomiast zwyczajowo jest to od 3 do 7 osobników. Młode rodzą się ślepe i głuche. Otwierają oczy po 10 dniach, a po 14 zaczynają słyszeć. Następnie po 19 mogą już stać i po 24 chodzić. Matka zajmuje się młodym przez 4 miesiące^[5]. Samiec osiąga dojrzałość płciową po 3 latach, a samica w wieku 2 lat.

Podgatunki

Wyróżnia się trzynaście podgatunków ostronosa rudego^[6]^[3]:

N. nasua aricana
N. nasua boliviensis
N. nasua candace
N. nasua cinerascens
N. nasua dorsalis
N. nasua manium
N. nasua molaris
N. nasua montana
N. nasua nasua
N. nasua quichua
N. nasua solitaria – ostronos urugwajski
N. nasua spadicea
N. nasua vittata

Przypisy

↑ Nasua nasua, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ L.L. Emmons L.L., K.K. Helgen K.K., Nasua nasua, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-15] (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 164. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ ^a ^b K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 131, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
↑ ^a ^b SarahS. Braddy SarahS., Nasua nasua (South American coati) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2023-03-10] (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Nasua nasua. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 19 września 2009]

[itis-1] Nasua nasua, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] L.L. Emmons L.L., K.K. Helgen K.K., Nasua nasua, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-15] (ang.).

[miiz-3] Nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 164. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msz-4] K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 131, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[:0-5] SarahS. Braddy SarahS., Nasua nasua (South American coati) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2023-03-10] (ang.).

[6] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Nasua nasua. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 19 września 2009]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]