Otaru – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Prefektura | |||||||
Wyspa | |||||||
Region | Hokkaido | ||||||
Burmistrz | Toshiya Hazama | ||||||
Powierzchnia | 243,83[1] km² | ||||||
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||||
Nr kierunkowy | 0134 | ||||||
Kod pocztowy | 〒047-8660 | ||||||
Symbole japońskie | |||||||
Drzewo | japońska biała brzoza (Betula platyphylla var. japonica) | ||||||
Kwiat | |||||||
Ptak | treron złotolicy (Treron sieboldii) | ||||||
Położenie na mapie Japonii | |||||||
Położenie na mapie Hokkaido | |||||||
43°11′N 141°00′E/43,183333 141,000000 | |||||||
Strona internetowa |
Otaru (jap. 小樽市 Otaru-shi) – miasto portowe w podprefekturze Shiribeshi, w Japonii, w zachodniej części wyspy Hokkaido, nad zatoką Ishikari (Morze Japońskie)[3]. Miasto ma powierzchnię 243,83 km²[1]. W 2020 r. mieszkało w nim 111 299 osób, w 52 615 gospodarstwach domowych[2] (w 2010 r. 131 928 osób, w 57 560 gospodarstwach domowych)[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W dalekiej przeszłości była to osada zamieszkiwana przez Ajnów. Nazwa „Otaru” jest pochodzenia ajnuskiego, prawdopodobnie oznaczająca „rzekę biegnącą przez piaszczystą plażę”.
W 1865 roku miejscowość ta została uznana przez siogunat za wioskę. Władze Meiji ustanowiły pierwszy urząd, który był odpowiedzialny za rozwój regionu. W 1880 roku uruchomiono pierwszą linię kolejową (stacja Otaru) na Hokkaido, pomiędzy Otaru i Sapporo. Dekret imperialny z lipca 1899 roku ustanowił Otaru otwartym portem do handlu ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią. Spowodowało to, iż Otaru stało się ruchliwym portem, utrzymującym międzynarodowe kontakty handlowe. W szczytowym okresie, od końca XIX do połowy XX wieku, powstało tu wiele filii banków, które utworzyły „Wall Street Północy”[5][6].
Otaru otrzymało status miejski rangi -shi (市) w 1922 roku.
Od lat 50. XX wieku, gdy przemysł węglowy w mieście zaczął zanikać, status centrum gospodarczego przeniósł się z Otaru do Sapporo[6].
Kanał Otaru
[edytuj | edytuj kod]Kanał Otaru (Otaru Unga) jest symbolem miasta. Był główną częścią ruchliwego portu w pierwszej połowie XX wieku. Towary były rozładowywane z dużych statków na mniejsze, które transportowały towary do magazynów usytuowanych wzdłuż kanału[7].
Kanał stał się przestarzały, gdy nowoczesne urządzenia doków umożliwiły bezpośredni rozładunek większych statków. Jednakże dzięki zaangażowaniu mieszkańców część kanału została odrestaurowana w latach 80. XX wieku. Magazyny przekształcono w muzea, sklepy i restauracje[7].
Kanał jest miejscem spacerów zarówno w ciągu dnia, jak i wieczorami, gdy zapalane są staromodne lampy gazowe, tworzące romantyczną atmosferę[7].
Przemysł rybny
[edytuj | edytuj kod]Przemysł rybny śledzia odegrał ważną rolę w historii Otaru. Większość ryb była przetwarzana na nawóz, a nie do spożycia przez ludzi. Wiodące przedsiębiorstwa rybackie osiągały wysokie zyski do 1950 roku, kiedy zasoby śledzia gwałtownie spadły, a przemysł upadł.
W okresie rozkwitu połowów śledzia powstawały „dwory” śledziowe (nishin goten), budowane przez bogatych rybaków do przetwarzania ryb i jednocześnie miejsce zamieszkania dla siebie i pracowników. Jeden z nich, który powstał pod koniec XIX wieku zachował się do dziś i można go zwiedzać[8].
Festiwal śnieżnych świateł
[edytuj | edytuj kod]Kanał służy również jako główny ciąg miasta w czasie „Festiwalu Drogi Śnieżnego Światła” (jap. Otaru Yuki Akari no Michi; ang. Snow Light Path Festival), który odbywa się co roku w lutym. Miasto ozdabiają przez dziesięć dni światła i małe rzeźby ze śniegu, zazwyczaj w tym samym czasie, co pobliski Festiwal Śniegu w Sapporo. Dzięki temu turyści mogą zobaczyć oba festiwale podczas tej samej podróży[9].
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Znani sportowcy z Otaru
[edytuj | edytuj kod]Tutaj urodzili się skoczkowie narciarscy: Kazuya Yoshioka, Tokio Kubo i skoczkini Yoshiko Yoshiizumi.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Panorama Otaru i zatoki Ishikari, widok z góry Tengu
- Uliczka handlowa
- Otaru zimą
- Kanał Otaru, festiwal śnieżnych świateł
- Światła wzdłuż kanału Otaru
- Góra Tengu wznosząca się nad miastem
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 7.
- ↑ a b Statistics Bureau of Japan 2021 ↓.
- ↑ 日本地図 (Nihon Chizu). Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 144–145. ISBN 978-4-415-11272-5.
- ↑ Statistics Bureau of Japan 2011 ↓, s. 2.
- ↑ Otaru – A World of Nostalgia. Otaru City Government. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ang.).
- ↑ a b Otaru – History. THE JAPAN, 2018. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)]. (ang.).
- ↑ a b c Otaru Canal. www.japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).
- ↑ Herring Mansions (Nishin Goten). www.japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-09-24]. (ang.).
- ↑ Otaru Snow Light Path Festival. www.japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Geospatial Information Authority of Japan: 令和3年 全国都道府県市区町村別面積調 (1月1日時点) (Reiwa 3rd year Area adjustment by prefecture, city, ward, town, and village (As of January 1)). gsi.go.jp, 2021. [dostęp 2021-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (jap.).
- 2020 Population Census / Basic Complete Tabulation on Population and Households, Table 1-1. e-stat.go.jp Portal Site of Official Statistics of Japan, 2021-11-30. [dostęp 2023-04-29]. (ang.).
- Population and Households of Japan (Final Report of the 2010 Population Census), Table 62. e-stat.go.jp Portal Site of Official Statistics of Japan, 2014-06-27. [dostęp 2023-04-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa miasta
- Strona informacyjna biur turystycznych (ang.)
- Przewodnik po mieście. city.otaru.lg.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ang.).