Otto Geßler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Otto Geßler

Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1875 Ludwigsburg, Królestwo Wirtembergii, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	24 marca 1955 Lindenberg im Allgäu, Republika Federalna Niemiec
Minister Obrony Rzeszy Niemieckiej
Okres	od 27 marca 1920 do 19 stycznia 1928
Przynależność polityczna	Niemiecka Partia Demokratyczna
Poprzednik	Gustav Noske
Następca	Wilhelm Groener
Multimedia w Wikimedia Commons

Otto Geßler (ur. 6 lutego 1875 w Ludwigsburgu, zm. 24 marca 1955 w Lindenberg im Allgäu) – niemiecki polityk, minister obrony narodowej (Reichswehrminister).

Utrzymał się na stanowisku ministra obrony narodowej prawie osiem lat mimo różnych zmian rządów. Ściśle współpracował z Hansem von Seecktem. Ustąpił w styczniu 1928 po wyjściu na jaw tzw. Afery Lohmanna, dotyczącej finansowania Reichsmarine. Został zastąpiony przez Wilhelma Groenera. Od 1928 do 1933 przewodniczył organizacji opiekującej się grobami niemieckich żołnierzy – Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge.

Wycofał się z życia politycznego po dojściu Hitlera do władzy. W czasie II wojny światowej zaangażował się w podziemny ruch antyhitlerowski. Został aresztowany i osadzony w obozie Ravensbrück.

Po wojnie doradzał bawarskiemu premierowi Fritzowi Schäfferowi. Przewodniczył Bawarskiemu Czerwonemu Krzyżowi, a w latach 1950–1952 przewodniczył Niemieckiemu Czerwonemu Krzyżowi. Od 1950 do 1955 zasiadał w Senacie landu Bawaria^[1].