Otto Malling – Wikipedia, wolna encyklopedia

Otto Malling

Imię i nazwisko	Otto Valdemar Malling
Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1848 Kopenhaga
Pochodzenie	duńskie
Data i miejsce śmierci	5 października 1915 Kopenhaga
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
Odznaczenia

Otto Valdemar Malling (ur. 1 czerwca 1848 w Kopenhadze, zm. 5 października 1915 tamże^[1][2]) – duński kompozytor.

Brat Jørgena^[1]. W latach 1869–1871 studiował w konserwatorium w Kopenhadze u Nielsa Gadego, Johanna Petera Emiliusa Hartmanna i Gottfreda Matthisona-Hansena^[1][2]. Od 1874 do 1884 roku kierował jako dyrygent towarzystwem śpiewaczym Studentersangforeningen, a od 1874 do 1893 roku towarzystwem koncertowym Koncertforeningen^[1][2]. Od 1878 roku grał jako organista w kopenhaskim kościele Sankt Petri, od 1891 roku w kościele św. Ducha, a od 1900 roku w katedrze Marii Panny^[1]. Od 1885 roku wykładał kompozycję i teorię muzyki w konserwatorium w Kopenhadze, w latach 1899–1915 był jego dyrektorem^[1]. Napisał pierwszy duński podręcznik do instrumentacji, Instrumentationslære (wyd. Kopenhaga 1894)^[1][2].

Odznaczony Orderem Danebroga w stopniu kawalera (1893) oraz odznaką honorową (1905)^[3].

Tworzył w duchu romantycznym^[1]. Skomponował m.in. Symfonię d-moll (1884), Koncert fortepianowy c-moll (1890), Oktet smyczkowy (1893), Kwintet fortepianowy (1889), Kwartet fortepianowy (1903), Trio fortepianowe (1889), Sonatę skrzypcową (1894), Requiem (1901), balet Askepot (wyst. Kopenhaga 1911)^[1][2].

• Otto Malling – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Otto Malling – nuty w bibliotece Polona