Outer Banks – Wikipedia, wolna encyklopedia
Outer Banks | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
35,5668467°N 75,4684908°W/35,566847 -75,468491 |
Outer Banks, the Banks – pas wysp barierowych i kos na amerykańskim wybrzeżu Atlantyku. Rozciąga się na przestrzeni ok. 280 km głównie wzdłuż w stanie Karolina Północna, również w Wirginii[1].
Wyspy oddzielają od Atlantyku zatoki Pamlico Sound i Albemarle Sound[1].
W skład Outer Banks wchodzą (od północy)[1]:
- Currituck Banks
- Bodie Island
- Hatteras Island (zob. przylądek Hatteras)
- Ocracoke Island
- Portsmouth Island
- Roanoke
- North Core Banks
- South Core Banks
- Shackleford Banks
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Outer Banks, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-03-02] (ang.).