Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pływanie
200 m stylem klasycznym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948
1936 1952
Miejsce

 Wielka Brytania
Londyn

Termin

5 sierpnia 1948
(eliminacje)
6 sierpnia 1948
(półfinały)
7 sierpnia 1948
(finał)

Liczba ekip

20

Liczba sportowców

32

Obiekt rozgrywek

Empire Pool

Złoty medal Złoty medal

Joe Verdeur
 Stany Zjednoczone

Srebrny medal Srebrny medal

Keith Carter
 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

Bob Sohl
 Stany Zjednoczone

Konkurencje pływackie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948
Styl dowolny
100 m mężczyźni   kobiety
400 m mężczyźni   kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni   kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni   kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m   kobiety
4 × 200 m mężczyźni  

200 m stylem klasycznym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Eliminacje odbyły się 5 sierpnia, półfinały 6 sierpnia, a finał 7 sierpnia 1948 roku.

Amerykanin Joe Verdeur jechał na igrzyska w Londynie jako faworyt, który w ciągu ostatnich dwóch lat sześciokrotnie ustanawiał rekord świata. Verdeur już w eliminacjach pobił rekord olimpijski, a w finale poprawił go o 0,7 s, uzyskując czas 2:39,3. Pozostałe miejsca na podium także zajęli reprezentanci Stanów Zjednoczonych. Keith Carter z czasem 2:40,2 zdobył srebrny medal, a Bob Sohl wywalczył brązowy medal (2:43,9).

Podczas wyścigów wyraźnie widać było przewagę rozwijającego się stylu motylkowego nad tradycyjnym stylem klasycznym. Tylko jeden z finalistów, Holender Bob Bonte, który zajął ósme miejsce, płynął żabką. Łącznie spośród 32 uczestników tej konkurencji, 20 używało stylu motylkowego (w tym 12 półfinalistów).

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata Stany Zjednoczone Joe Verdeur 2:30,0 Stany Zjednoczone New Haven 28 czerwca 1948
Rekord olimpijski Japonia Tetsuo Hamuro 2:41,5 III Rzesza Berlin 15 sierpnia 1936 [1]

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Zawodnik Czas Rekord
5 sierpnia eliminacje Stany Zjednoczone Joe Verdeur 2:40,0 OR
7 sierpnia finał Stany Zjednoczone Joe Verdeur 2:39,3 OR

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]

Do półfinałów zakwalifikowało się dwóch najlepszych pływaków z każdego wyścigu oraz pozostałych sześciu zawodników z najlepszymi czasami.

Wyścig eliminacyjny 1

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Bob Sohl  Stany Zjednoczone 2:44,9 Q
2. Artem Nakache  Francja 2:50,4 Q
3. Apolonio Castillo  Meksyk 2:50,7 q
4. René Amabuyok  Filipiny 2:52,6 q
5. John Service  Wielka Brytania 3:00,4

Wyścig eliminacyjny 2

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Joe Verdeur  Stany Zjednoczone 2:40,0 Q, OR
2. Bob Bonte  Holandia 2:48,7 Q
3. Carlos Espejo  Argentyna 2:55,0
4. Sigurður Jónsson  Islandia 2:56,4
5. Hans Widmer  Szwajcaria 2:56,7
6. Goldup Davies  Wielka Brytania 2:56,6
7. Peter Salmon  Kanada 3:01,5

Wyścig eliminacyjny 3

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Willy Otto Jordan  Brazylia 2:46,4 Q
2. Sándor Németh  Węgry 2:48,2 Q
3. Roy Romain  Wielka Brytania 2:49,4 q
4. Walter Kunz  Szwajcaria 2:57,6
5. César Benetti  Argentyna 3:00,6
6. Atli Steinarsson  Islandia 3:02,3
7. Des Cohen  Południowa Afryka 3:03,3
8. Iftikhar Ahmed Shah  Pakistan 3:28,1

Wyścig eliminacyjny 4

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Keith Carter  Stany Zjednoczone 2:46,3 Q
2. John Davies  Australia 2:48,3 Q
3. Walter Pavlicek  Austria 2:50,6 q
4. Nicolas Wildhaber  Szwajcaria 2:59,2

Wyścig eliminacyjny 5

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Ahmed Kandil  Królestwo Egiptu 2:45,5 Q
2. Tone Cerer  Jugosławia 2:46,3 Q
3. Maurice Lusien  Francja 2:49,5 q
4. Sigurður T. Jónsson  Islandia 2:50,6 q
5. Jiří Linhart  Czechosłowacja 2:53,8
6. Jacinto Cayco  Filipiny 2:54,0
7. Kevin Hallett  Australia 3:02,0
8. Prafulla Mullick  Indie 3:14,9

Półfinały

[edytuj | edytuj kod]

Do finału zakwalifikowało się trzech najlepszych pływaków z każdego wyścigu oraz pozostałych dwóch zawodników z najlepszymi czasami.

Półfinał 1

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Ahmed Kandil  Królestwo Egiptu 2:43,7 Q
2. Willy Otto Jordan  Brazylia 2:43,9 Q
3. Bob Sohl  Stany Zjednoczone 2:44,4 Q
4. John Davies  Australia 2:44,8 q
5. Roy Romain  Wielka Brytania 2:49,6
6. René Amabuyok  Filipiny 2:51,8
7. Sigurður T. Jónsson  Islandia 2:52,4
8. Artem Nakache  Francja 2:59,1

Półfinał 2

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. Joe Verdeur  Stany Zjednoczone 2:40,7 Q
2. Keith Carter  Stany Zjednoczone 2:43,0 Q
3. Bob Bonte  Holandia 2:47,0 Q
4. Tone Cerer  Jugosławia 2:47,3 q
5. Sándor Németh  Węgry 2:48,1
6. Walter Pavlicek  Austria 2:50,1
7. Maurice Lusien  Francja 2:51,4
8. Apolonio Castillo  Meksyk 2:53,5

Finał

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Czas Uwagi
złoto Joe Verdeur  Stany Zjednoczone 2:39,3 OR
srebro Keith Carter  Stany Zjednoczone 2:40,2
brąz Bob Sohl  Stany Zjednoczone 2:43,9
4. John Davies  Australia 2:43,7
5. Tone Cerer  Jugosławia 2:46,1
6. Willy Otto Jordan  Brazylia 2:46,4
7. Ahmed Kandil  Królestwo Egiptu 2:47,5
8. Bob Bonte  Holandia 2:47,6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Berlin 1936 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn (finał) – wyniki. [dostęp 2016-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-08)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]