Płat skroniowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Płat skroniowy (łac. lobus temporalis) – parzysta część kresomózgowia, oddzielona bruzdą boczną od płatu czołowego.
Płat skroniowy odpowiada za:
- mowę,
- pamięć werbalną, zapamiętywanie,
- rozpoznawanie obiektów,
- słuch muzyczny i wrażenia dźwiękowe,
- analizę zapachów.
Skutki uszkodzenia płatów skroniowych:
- zaburzenia słuchu, rozumienia mowy i percepcji dźwięków;
- zaburzenia wybiórczej uwagi na bodźce słuchowe i wzrokowe;
- problemy w rozpoznawaniu i opisywaniu widzianych obiektów; trudności w rozpoznawaniu twarzy
- upośledzenie porządkowania i kategoryzacji informacji werbalnych;
- trudności w rozumieniu mowy (lewa półkula)
- uszkodzenia prawej półkuli mogą spowodować słowotok
- problemy z przypominaniem;
- zaburzenia zachowań seksualnych;
- zaburzenia kontroli zachowań agresywnych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wyższe czynności psychiczne, W. Duch. [dostęp 2011-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-21)].
- Kresomózgowie. W: J.Walocha, T.Iskra, J.Gorczyca, J.Zawiliński, J.Skrzat: Anatomia prawidłowa człowieka. Ośrodkowy układ nerwowy. Pod redakcją Andrzeja Skawiny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003. ISBN 83-233-1756-9.