Přemysl Šámal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Přemysl Šámal

Data i miejsce urodzenia	4 października 1867 Praga
Data i miejsce śmierci	9 marca 1941 Berlin
Burmistrz Pragi
Okres	od 1918 do 1919
Poprzednik	Karel Groš
Następca	Karel Baxa
Szef Kancelarii Prezydenta Republiki
Okres	od 1919 do 1938
Poprzednik	urząd utworzony
Następca	Jiří Havelka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Přemysl Šámal ps. „Oráč” (ur. 4 października 1867 w Pradze, zm. 9 marca 1941 w Berlinie) – czeski prawnik i polityk, burmistrz Pragi w latach 1918−1919, szef kancelarii prezydenta Czechosłowacji w latach 1919−1938, poseł do Rewolucyjnego Zgromadzenia Ludowego

Jego ojciec był radnym miejskim Pragi^[1].

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Karola^[2]. Odbył praktykę w kancelarii swojego dziadka i następnie pracował jako prawnik w Nowym Mieście^[3]. Jednocześnie pracował też w Muzeum Narodowym w Pradze i Macierzy Czeskiej^[2]. Działał w Czeskiej Partii Postępowej, a od 1914 był przewodniczącym tej partii^[2].

Po wybuchu I wojny światowej był współzałożycielem czeskiego ruchu oporu Maffia, a po emigracji Edvarda Beneša w 1915 kierował tą organizacją^[2]. W 1918 związał się z Czechosłowacką Narodową Demokracją^[2]. Po utworzeniu Czechosłowacji w 1918 został wybrany burmistrzem Pragi, jednocześnie był też posłem do Rewolucyjnego Zgromadzenia Ludowego^[4].

W 1919 został szefem Kancelarii Prezydenta Republiki i pełnił tę funkcję do 1938^[2]. Po wybuchu II wojny światowej kierował organizacją ruchu oporu Centrum Polityczne, używał wtedy pseudonimu „Oráč”^[2]. Na przełomie 1939 i 1940 roku został aresztowany przez Gestapo. W maju 1940 trafił do więzienia w dzielnicy Moabit w Berlinie^[3]. Z więzienia został zwolniony w stanie krytycznym w marcu 1941 i zmarł w szpitalu 9 marca 1941 roku^[3].

W 1992 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Tomáša Garrigue Masaryka I klasy^[5].

Miał żonę Pavlę (siostrzenicę Vladimíra Srba^[1]), syna i dwójkę wnuków. Jego żona trafiła do Auschwitz-Birkenau^[3]. Jego syn, Jaromir (profesor Politechniki Czeskiej) został rozstrzelany w ramach represji po zamachu na Reinharda Heydricha w 1942, a dwoje wnuków zostało odebranych rodzicom i trafiło do niemieckich rodzin^[3].